กายใจสะอาด : กลอนคติสอนใจ

กายใจสะอาด : กลอนคติสอนใจ

๏    เมื่อได้ อาบน้ำ....................ชำระล้าง คราบสกปรก

มลทิน สิ้นตก..........................เยี่ยงยก ปฏิกูล พูนพ้น

แชมพู สบู่หอม........................แวดล้อม ดอมดม ชมตน

สวยงาม สุคนธ์........................เสียจน เสน่หา กายี

๏    เมื่อพาน พบใคร..................ไม่ได้ อาบน้ำ สามเดือน

หน้าตา เปรอะเปื้อน..................เสื้อผ้า ว่าเหมือน เลือนสี

เหม็นคราบ เหงื่อไคล................สกปรก หมกไว้ มากมายมี

ต้องรีบ ถอยหนี........................สุดที่ ทนทาน พรรณนา

๏    ก็เหมือน จิตใจ.....................สู้ใฝ่ ศึกษา ปฏิบัติ

อาสวะ ขจัด.............................มนัส สุวมน ค้นหา

อุปถัมภ์ ความดี........................อรตี วิรัติ อัตตา

ศีลธรรม์ จรรยา.........................อุตส่าห์ ประพฤติ ยึดครรลอง

๏    สุจริต พิษฐาน......................สะอาด สะอ้าน ซ่านผล

มานะมุ กุศล.............................ปัญญา ถกล ท้นสนอง

คุณธรรม ความดี.......................ส่งศรี ประเทือง เนืองนอง

ปรมัตถ์ ปรัชญ์มอง.....................ปลดผอง อวิชชา อาลัย

๏    เห็นความ ทุจริต....................เห็นจิต เห็นใจ ใฝ่ฉล

ฟังคำ วกวน..............................เข้าถึง บึ้งท้น สาไถย

อากัป กิริยา..............................ท่าทาง สร้างแผ่ แส่ภัย

ปกปิด มิดไม่.............................ด้วยใจ สะอาด ปราดดู

๏    ดวงใจ บริสุทธิ์......................ดวงตา ประดุจ กระจกใส

เห็นกรรม์ จัญไร.........................ชัดเจน เช่นไร้ บังอยู่

หยาบช้า ราคี............................เหมือนมี กลิ่นเช่น เหม็นชู

สกปรก รกรู้..............................ไม่อยาก อยู่ใกล้ ให้รำคาญ ฯ

๑๑ เมษายน ๒๕๕๘