ดอกข้าว : โคลงสี่สุภาพ
๑. แจกันปักดอกไม้.................มาลี
สารพัดสรรพพันธุ์มี..................ชดช้อย
ประกวดประชันพี....................เพิ่มค่า
ยกย่องโสภาพร้อย..................เลิศร้อยรัญจวน
ฯ
๒. ครวญคิดถึงดอกข้าว.............เสาวคุณ
ผลิตผลแผ่การุญ.....................โลกเลี้ยง
กลับถูกหมางเมินหนุน..............บุญปราศ
ราวกับขาดค่าเพี้ยง..................ดอกหญ้าเดนเสมอ
ฯ
๓. ดรุณีมีรูปล้ำ.........................เลอโฉม
ชนต่างแห่แหนโหม..................แซ่ซ้อง
จัดประกวดประโลม..................ชูเกียรติ
เบียดเสียดใคร่ไขว่คล้อง...........คู่จ้องจองชีวี
ฯ
๔.
นารีมีความรู้........................(ความ)สามารถ
สังคมประเทศชาติ....................ผงาดสร้าง
คุณประโยชน์อุโฆษกาจ.............ปรากฏ
(กลับ)หมดคนสนใจอ้าง.............หากแม้นรูปทราม
ฯ
๕. (แต่)ความดีมีคนรู้..................สรรเสริญ
เห็นค่าปัญญาประเมิน.................เลิศล้ำ
ความสามารถสูงเกิน...................กายค่า
บูชาสาธุค้ำ...............................คุณเพี้ยงพีรชน
ฯ
๖. คนงามที่โลกพื้น.....................พสุธา
ยกย่องปานเทพธิดา...................เทิดแล้ว
มักปราศสติปัญญา.....................โง่เง่า
เอาแต่ใจตนแกล้ว......................ด่างพร้อยพฤติกรรม
ฯ
๗. สำคัญคนควรให้.....................สำคัญ
จึงเปี่ยมจรรยาบรรณ...................รอบรู้
ถือวิถีชีวัน.................................ประเสริฐ
เกิดคุณประโยชน์กู้.....................เกียรติก้องกำบน
ฯ
๒๐ มีนาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น