เพียงใจ(รัก)ยังไม่พอ : กลอนรัก(กาพย์ยานี๑๑)

เพียงใจ(รัก)ยังไม่พอ : กลอนรัก(กาพย์ยานี๑๑)

๏    งดงาม ความรู้สึก.........................ที่ผนึก พะนอรัก

ฤทัย ไร้ตระหนัก..............................ปฏิภักดิ์ สลักเสลา

๏    เพียงใจ(รัก) ยังไม่พอ...................จะสานต่อ หล่อ(เลี้ยง)รักเนา

ยิ่งยาม วัยยังเยาว์............................มิควรเข้า เฝ้าคลุกคลี

๏    ความรัก คืออะไร ?.......................เคยเข้าใจ บ้างไหมนี่ ?

หาใช่ ความใคร่มี..............................ก็ดำริ ว่ามี(ความ)รัก

๏    (ความ)แตกต่าง ความห่างเหิน........นำประเชิญ เนินอุปสรรค

จิตใจ (ที่)อ่อนไหวมัก.......................ชักพาให้ กลายเรรวน

๏    แรกรัก อย่าปักจิต........................จักสมคิด ; พินิจถ้วน

นิสัย สันดานควร..............................สืบสอบสวน ประวัติดู

๏    คนใด ไร้ศีลธรรม.........................ก่อระกำ หากทำคู่

คนใด ไม่เชิดชู(ให้เกียรติ/ความสำคัญ)...อยู่ด้วยกัน ทรมานมน

๏    ครรลอง ประคองรัก......................ต้องประจักษ์ แจ้งกุศล

งดเว้น เห็นแก่ตน.............................(ควร)เห็นแก่คน ที่รักเรา(ไม่ใช่หลอกว่ารัก)

๏    หากแม้น มินำพา..........................(สิ)สมน้ำหน้า ความโง่เขลา

แส่รัก ชนักเร่า..................................เข้าทิ่มแทง แว้งกัดเอย ฯ

๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘