สุขสันติ์จรรโลง : กาพย์ฉบัง๑๖

สุขสันติ์จรรโลง : กาพย์ฉบัง๑๖

๏    หมอกไหลเหมือนสายน้ำตก..................จากฟ้าวลาหก(วลาหก=เมฆ)

ลงมาปกคลุมลุ่มเขา

๏    ยอดผาอากาศบางเบา.................หากแต่ยามเช้า

แห่งฤดูหนาวเพราไสว

๏    ชุ่มชื่นรุ่มรื่นฤทัย.............หายใจเป็นไอ

ชวนให้ตกอยู่ใต้ภวังค์

๏    ชีวีมีปัญหารั้ง.............ทุกขาประดัง

เหมือนหมอกเมฆบังสุริยน

๏    จิตใจวุ่นวายขัดสน..............แสนสุดจะทน

เวียนวนฟุ้งซ่านรำคาญเคือง

๏    แม้นมีหลักธรรมประเทือง...............จำรูญหนุนเนื่อง

อาจเปลื้องอารมณ์โทมนัส

๏    อุราระกำบำบัด...............ทุกขาขจัด

เปลี่ยนผลัดทัศนวิสัย

๏    เกิดความสงบภายใน..............หมดวุ่นวายใจ

ทำให้รู้แจ้งเห็นจริง

๏    ทุกข์ใย(เพราะ)ทำให้ใจยิ่ง............มืดมนสนสิง

ไม่อาจวิ่งหลีกปลีกพ้น

๏    ทุกข์ไร้ไปจากกมล...............กลับบันดาลดล

ให้เห็นหนทางสว่างศรี

๏    ธรรมะคือกุศลมนตรี................อยู่ยงคงฤดี

ย่อมมีสุขสันติ์จรรโลงใจ ฯ

๔ มกราคม ๒๕๕๘