ความรักที่ใครใคร่ครวญหา
? : กาพย์ฉบัง๑๖
๏
เชื่องช้าอาทิตย์อัศดง..................พรรณรายพรายรงค์
บรรจงขจิตคิดเสมือน
๏
ขอบฟ้าค่อยฟางลางเลือน................ปานประดุจเคลื่อน
เขยื้อนราตรีเข้าที่แทน
๏
ความมืดคืบคลานดาลแดน...............พงไพรไกลแสน
มาดแม่นมืดมน อนธการ
๏
ธรรมชาติกว้างใหญ่ไพศาล...............สัจจะสะคราญ
อรธานสรรค์สร้างสุขี(อรธาน=ที่ปล่อยปละละเลยโดยไม่หวงแหน)
๏
ต่างจาก(ความ)รักในโลกีย์................บนโลกใบนี้
ที่มัก " รัก " กล่าวเล่าถึง
๏
คล้ายเสมือนสิ่งงามคำนึง...............บรรยายไว้ซึ้ง
ดึงดาวเดือนเพ็ญเป็นพยาน
๏
สุดท้ายพ่ายแก่สันดาน...............เห็นแก่ตัว หาญ
สามานย์มิจฉาสาไถย
๏
(ความ)รักที่มิต่างห่างไกล...............อัศจรรย์อันใด
กับใจที่ " รักแต่ตน "
๏ พบได้ในทั่วทุกหน................แทบจะทุกคน
สร้างผลสัมพันธ์มารยา
๏
ไม่ต่างจากความชั่วช้า..............ไร้ซึ่งราคา
ใครใคร่ปรารถนามาครอง
?
๏ สุขีกี่คนยลสนอง ?...............กี่คนจนจอง
?
กี่คนที่ต้องร้องครวญ
?
๏
รักที่บริสุทธิ์ล้วนๆ...............จินตนาการยวน
ใจให้ใคร่หวนหาเอย ฯ
๑๐ มกราคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น