กุศลารมณ์ : กลอนเจ็ด

กุศลารมณ์ : กลอนเจ็ด

๏    สัมผัส อุ่นไอ ใต้ผ้าห่ม................ภิรมย์ อุษา ในหน้าหนาว

เคลิ้มฝัน วันหยุด ประดุจราว.............ได้ก้าว เข้าสู่ ประตูพิมาน

๏    เย็นไล้ ไอลูบ จูบผิวหน้า.............ปักษา เสนาะ เพลงเพราะสาน

ผ้าห่ม กลมกอด ยอดดวงกานต์.........สราญ บันเทิง เริงรื่นใจ

๏    เสมือน บรรลุ กุศลารมณ์..............อุดม สติ อดิศัย

กิเลส ตัณหา ต่างคลาไคล................สงบ สบไท ไร้มลทิน

๏    จิตใส ใจสวย ฉลวยฉลาด.............สะอาด บริสุทธิ์ มุตตาสินธุ์(มุตตา=ไข่มุก)

ละเมียด ละไม ไรรองริน...................ประคิ่น วินชา ศิราทร(ศาทร=ศิระ+อาทร)

๏    เลิศล้ำ ธรรมา อนุสติ...................ปริ วิตก ดิลกสร(ดิลก=เลิศ,สร=แกล้วกล้า)

มั่นคง อุรา มิอาวรณ์........................โลกีย์ นิกร รอนฤทัย(นิกร=หมู่,พวก)

๏    สมบูรณ์ สุนทรีย์ ปรีดาสุข.............ปราศทุกข์ รุกราน สะคราญไหล

เสรี อิสระ ประภาประไพ....................ไสว สว่าง กลางกระมล

๏    อารมณ์ ใดๆ ไม่ปานเปรียบ............อาจเทียบ วสุ ธารกุศล(วสุ=ทรัพย์สมบัติ)

ประเสริฐ เลิศค่า ชีวาคน....................ส่งผล พิสิฐ ประกฤติการ(พิสิฐ=วิเศษ,ประกฤติ=ความเป็นธรรมดา)

๏    รักษา อารมณ์ คุณสมบัติ...............กุศล กลสัต ปทัสถาน(สัต=ดีงาม)

อบอุ่น ฤดี อภิบาล............................เป็นสุข ปลุกศานติ์ นิรันดร ฯ

๒๒ ธันวาคม ๒๕๕๗