ชีพวารกับกาลฤดู : โคลงสี่สุภาพ
๑. คคนานต์วารรุ่งนี้....................สะดุดตา
นกนางแอ่น(อพยพ)กลับมา.........อีกครั้ง
คือเหมันต์สัญญาณ์...................ปกติ
พฤศจิกาฯอย่ารั้ง.......................ฝนไว้ใยฝืน
ฯ
๒. ผืนเมฆา-แดดจ้า....................จรสลับ
ร่มเงาคราวครู่กลับ.....................กลายร้อน
อากาศประหลาดรับ...................เหลือเอ่ย
เลยไม่มั่นใจย้อน.......................ว่าเข้าหนาวหนุน
ฯ
๓. พิกุลผลสีส้ม.........................สดุดี
วสันต์วารอารี...........................แช่มชื้น
ผลสุกพิสุทธิ์สี..........................ดารดาษ
รสฝาดเหลือคาดครื้น.................กลืนได้ไฉนหนอ
?
๔. มิระย่อยอมแพ้......................แก่นภา
คงดำรงชีวา.............................อย่าท้อ
คิดหนทางหาญหา.....................คือเดช
วิเศษวิสิทธิ์ข้อ...........................ก่อสร้างทางสฤษฏ์
ฯ
๕. ชีวิตเป็นเปรียบห้วง.................วังวน
เกิด-แก่-เจ็บ-ตายยล..................เคลื่อนย้าย
อย่าหลงใหลในชนม์...................ชีพอยู่
แค่เพียงครู่ดูคล้าย......................สอดคล้องฤดูกาล
ฯ
๖. วัยวารผ่านมาแล้ว....................ผ่านไป
อ่อนเยาว์ยามสดใส.....................เริงรื้น
แก่ตัวมองกลับไป........................ใคร่แปลก
ใจแยกจากกายครื้น.....................บ่ได้แก่ตาม
ฯ
๗. ความจริงแค่กายต้อง................แตกตาย
วิญญาณมิวางวาย........................ไปด้วย
ทรัพย์สินเผ่าพงศ์กลาย.................สูญสาป
แต่บุญ-บาปตราบม้วย...................คงข้องสนองผล
ฯ
๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น