ทางผ่าน : กลอนหก
๏ บุกป่า ฝ่าดง พงไพร...................ลุยน้ำ
ข้ามไป ไต่เขา
โดดเดี่ยว
เดียวดาย กายเรา..............สองเท้า เท่านั้น จรรจา(จรรจา=พูด)
๏ ถิ่นที่ วิสุทธิ์
สะอาด.....................ความงาม ธรรมชาติ ปรารถนา
เลิศล้ำ
สัมผัส อัทธา........................ปรีดา ปราโมทย์ จรดจินต์(อัทธา=ทางไกล)
๏ หลับตา หายใจ ให้ลึก..................รู้สึก
พงไพร ให้กลิ่น
อิสระ
เสรี ชีวิน................................ไม่สิ้น ไม่สุด รุจนา(รุจน=ความพึงพอใจ)
๏ กระทั่ง ย่างค่ำ
ยามเย็น.................จึงเห็น ควรออก จากป่า
เศร้าแสน แทนคำ
ล่ำลา....................กลับมา ทางเก่า ก้าวไกร
๏ ทว่า ชะตา
ชีวิต...........................สุดคิด กลับหลัง ตั้ง(ต้น)ใหม่
ผ่านมา ผ่านแล้ว
ผ่านไป....................พ้นมี พิสัย ใจปอง
๏ อดีต พิศเพียง
ทางผ่าน.................เหตุการณ์ พานพบ ประสบผอง
บทเรียน
เพียรจำ ทำนอง...................ทวนทบ พบช่อง ทองเทียม(เทียม=เปรียบ)
๏ หนทาง ข้างหน้า
ปรากฏ................เลือกให้ ใสสด ยอดเยี่ยม
สุขี ปรีดิ์เปรม
เต็มเปี่ยม......................เอมเอี่ยม อุรา อาลัย
๏ (หาก)มิสม ประสงค์ ปลงจิต............สุจริต
สิทธา ปราศรัย(ปราศรัย=ปรารภ)
อดทน จนผ่าน
วารภัย........................อย่ามี พิไร รำพัน
๏ อนิจ จาอัน
ผันผวน.......................มิควร ยึดมั่น ถือมั่น
เมื่อผลัก จากอก
โลกธรรม์..................ชีวัน พลันเบา เพราสบาย ฯ
๓๐ ตุลาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น