สภาวะโลกร้อนเริ่มวิกฤติ : โคลงสี่สุภาพ

สภาวะโลกร้อนเริ่มวิกฤติ : โคลงสี่สุภาพ

๑. ฝนโรยรินรุ่งเช้า..................ราวสวรรค์

เมฆบดบังตาวัน.....................หม่นคล้ำ

ลมพัดป่วนผวนผัน.................พลันสยบ

ฝนหลบ รุจิราล้ำ....................ล่วงให้อุทัยหวน ฯ

๒. มวลหมู่ติณชาติต้น..............ต่างขจี

ใบสดปรากฏศรี......................หยดน้ำ

กลมใสก่ายเกาะมี...................ประกายส่อง

ผุดผ่องรองแสงซ้ำ..................ภาพล้วนรัญจวนใจ ฯ

๓. ความงดงามอยู่ใกล้..............กายเห็น

ปกติชีวีเป็น............................(ถูก)มองข้าม

กระหายกรายเกลือกเข็ญ...........เที่ยวท่อง

กิน-มองแปลกใหม่ห้าม.............จิตไว้ไม่ไหว ฯ

๔. การเดินทางต้องใช้...............ยวดยาน

เมื่อเผาผลาญพลังงาน..............มล(พิษ)สร้าง

ก๊าซเรือนกระจกดาล.................โลกบ่า

สภาวะโลกร้อนล้าง...................สุขไร้พิไลหรือ ?

๕. ถือนโยบายกระตุ้น.................เศรษฐกิจ

ขับเคลื่อนการพาณิชย์................ขาย-ซื้อ

เพิ่มปริมาณการผลิต...................ย่อมพร่ำ

ทำลายธรรมชาติรื้อ....................ผลาญใช้มลายสูญ ฯ

๖. มูลค่าเศรษฐกิจสร้าง...............เงินตรา

ก่อวิกฤติตามมา.........................โลกร้อน

สารพัดพิบัติพา..........................ทุรเหตุ

ทำลายเศรษฐกิจย้อน..................กลับให้กำไรหรือ ?

๗. ใครจักเป็นผู้ต้อง.....................ชะตากรรม ?

ใครจักผลักดันนำ.........................พิบัติพ้น ?

เห็นก็แต่ต่างทำ..........................เมินหมิ่น

ยังยินความอยากล้น....................ขาดไร้สำนึก ฯ

๑๓ กันยายน ๒๕๕๗