พิสุทธิ์หลุดพ้น : กาพย์ฉบัง๑๖

พิสุทธิ์หลุดพ้น : กาพย์ฉบัง๑๖

๏    ตกดึกคึกโครมลมครวญ................ไพรสัณฑ์ผันผวน

ระเหเรรวนป่วนปรน

๏    เสียงซ่ามาใกล้ไล่รน..............กึกก้องของฝน

ประดนจนซัดสาดถึง(ประดน=เพิ่มให้)

๏    กระทบหลังคาสะพรึง...............พ้องดังตังตึง

ประหนึ่งจะเฆี่ยนเจียรตี(เจียร=นาน)

๏    ไฟฟ้ากระพริบถี่ๆ..............ทำท่าทำที

จะมีปัญหาผละหาย

๏    ความชื้นรื้นรินกลิ่นอาย...............สัมผัสผิวกาย

สบายคลายผ่อนสรศานติ์(สร-=ทิพย์)

๏    แม้ภายนอกล้นอลหม่าน..............แต่ภายในบ้าน

สะอาดสะอ้านและสงบ

๏    ข่าวสารของการสู้รบ...............ทุกวันพานพบ

บ่ลบบ่เลือนโลกนี้

๏    หากทว่าภายในฤดี..............ศีลธรรมงามมี

มิพักมิเพียรเบียนเบียด

๏    เลิกโอ้อวดเบ่งเคร่งเครียด...............(การ)ชิงชังรังเกียจ

ละเมียดละไมในมนา

๏    บางเมาเบามัวชั่วช้า.............ตัดขาดอาชญา

มิพร่ำนำพาอกุศล

๏    มุ่งมั่นคตินิรมล...............เลิศล้ำอำพน(อำพน=งาม)

พิสุทธิ์หลุดพ้นพิกลเอย ฯ

๙ สิงหาคม ๒๕๕๗