วันพุธที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ณ วัฏฏสังสาร นิรันดร : กาพย์สุรางคนางค์๒๘



ณ วัฏฏสังสาร นิรันดร : กาพย์สุรางคนางค์๒๘

    ..............................เขียดร้อง หลังฝน
ในคืน มืดมน.................เสกสณฑ์ สดใส
หยดน้ำ ยังค้าง..............อยู่กลาง ไม้ใบ
สะท้อน แสงไฟ.............พิไล ไพรวัน

    ..............................หายใจ (เอา)ไอเย็น
มองคืน มืดเร้น...............มองเห็น สุขสันติ์
ในความ สงัด.................ทัศนีย์ ชีวัน
ที่ไม่ ยึดมั่น....................บันเทิง โลกีย์

    ...............................อุระ สงบ
สะคราญ พานพบ............ประสบ สุขศรี
ตัณหา ระหาย.................เมื่อไร้ ไม่มี
อิ่มเอม เปรมปรีดิ์.............สติ วิกรม

    ...............................วิตก วิจารณ์
โทสะ ประหาร................ศึกศานติ์ สุขสม
เยือกเย็น เป็นอยู่.............ระลึกรู้ ระดม
คติ ภิรมย์.......................ชโลม ชีวา

    ...............................โมหะ ปราชัย
ปัญญา ไสว...................ในห้วง นิศา(นิศา=กลางคืน)
นิพิท อนิจจัง..................ทุกขัง อนัตตา(นิพิท=ให้รู้ชัด)
โลกเยี่ยง มายา...............จงอย่า อาวรณ์

    ...............................วัฏฏะ สังสาร
ดำรง บงการ...................สำราญ/ทุกข์ร้อน
คล้องกฎ แห่งกรรม..........ทำมา แต่ก่อน
คู่นิ รันดร.........................มิคลอน แคลนเอย ฯ

๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๗

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น