ใจสะอาด : กลอนเจ็ด

ใจสะอาด : กลอนเจ็ด

๏    หลังฝน หล่นริน (ผืน)ดินสะอาด.............น้ำพัด ปัดกวาด ผุดผาดให้

สวยสัน สดสี แลพิไล...............................เหมือนเป็น เช่นใหม่ ไร้ราคี

๏    หลังฝน หล่นริน ก้อนหินแห้ง.................กลับแปลง เป็นสด ปรากฏศรี

พื้นผิว สะอาด ปราศธุลี.............................สะท้อน แสงสี สุริยน

๏    หลังฝน หล่นริน เหล่าติณชาติ................วิลาศ วาดใบ ไวเหิมหรรษ์

ขจี สีเขียว เรี่ยวแรงรัน..............................กลับฟื้น คืนฝัน บันเทิงไท

๏    กิเลส เฉทไร้ ใจสะอาด.........................ปราศจาก มลทิน จินดาไถย

งดงาม ความคิด และจิตใจ........................ประเทือง เรืองไร ในกมล

๏    ตัณหา คลาไคล ใจสงบ........................พานพบ พสุ แห่งกุศล

เคลื่อนไหว (แต่)ไร้ร่าน การดิ้นรน...............อยู่บน โลกา (แต่)ละโลกีย์

๏    มลทิน สิ้นไป ใจพิสุทธิ์.........................ประดุจ หลังฝน ถกลศรี

ธรรมชาติ พงไพร ใสโสภี..........................ธรรมชาติ ฤดี สิโสภา

๏    อย่าปล่อย ใจลาม ตามอารมณ์...............โสมม กิเลส กับตัณหา

อย่าจับ ดวงจิต อวิชชา.............................เป็นที่ ปรารถนา ประสันนาการ(ประสันนาการ=อารมณ์เลื่อมใส)

๏    จิตใจ ได้รับ การดูแล............................จะไม่ พ่ายแพ้ และสุขศานติ์

กุศล ผลดี จิบันดาล.................................ประสบ พบพาน พิมานเอย ฯ

๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๗