วันเสาร์ที่ 14 มิถุนายน พ.ศ. 2557

ข้าวกับหญ้า คุณค่าของความแตกต่าง : กลอนคติสอนใจ



ข้าวกับหญ้า คุณค่าของความแตกต่าง : กลอนคติสอนใจ

    เสียงลมไล้ ใบไม้ กลางสายฝน...........หรือใบไม้ โดนฝน จนดังหนอ  ?
หรือทั้งลม และฝน ระคนคลอ.................จึงเกิดก่อ เสียงเพราะใส ใบไม้ดัง

    ลมยามเช้า เคล้าเคลีย เลียยอดหญ้า....แล บนฟ้า อาทิตย์ มิดมอดหวัง
เมฆสีเทา เคล้าคลอ ก่อเกิดยัง................ฝนรินหลั่ง พรั่งพรู ตรูพิไล(ตรู=งาม)

    ข้าวเริ่มฟื้น คืนเรียว เขียวขจี...............หลังจากที่ ฝนท่วง ทิ้งช่วงไร้
ดินเริ่มชื้น คืนมา หลังคลาไคล................แม้ยังไม่ มีน้ำ ขังตาม(ท้อง)นา

    ข้าวกับหญ้า หาได้ ต่างสายพันธุ์.........แต่สร้างสรรค์ ต่างคุณ จำรูญค่า
ข้าวปลูกขาย ขยายพันธุ์ เพื่อธัญญา.........แต่ทว่าหญ้า = วัชพืช ดินยึดครอง

    ข้าวอาศัย แค่ดิน กินแค่น้ำ.................ให้ผลล้ำ เลอค่า คืนสนอง
อาบแดดแสง แห่งสุรีย์ ที่สาดส่อง............ผลิตรวงทอง กองเกรียง เลี้ยงโลกา

    หลังต้นตาย ใช้ฟาง สร้างประโยชน์......จาระไน ไม่หมด โรจน์คุณค่า
คุณของข้าว เหล่านั้น เหลือพรรณนา.........จนหลายชาติ บูชา สาธุการ

    หญ้ากลับยล ต้นใย ไร้ประโยชน์...........บังเกิดโทษ ต้องตัด ประหัตประหาร
เป็นที่ซ่อน อสรพิษ ใกล้ชิดบ้าน................ขยายพล่าน พันธุ์ง่าย มากมายมี

    อุปมา อุปมัย คล้ายกับคน....................ประพฤติตน ล้นค่า สง่าศรี
แลหลากคน ฉลชั่ว ตัวอัปรีย์.....................เลือกชีวี เลือกเว้น เลือกเป็นเทอญ ฯ

๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๗

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น