บุญที่ทำไว้คือสิ่งมงคล
: กลอนคติสอนใจ
(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)
๏ แดดจ้า หน้าร้อน...................ผันผ่อน
รอน(ด้วย)ร่ม ไม้หนา
ปลูกกาล
นานมา.......................บรรลุ สุขะ อาศัย
มีน้ำ
ดื่มกิน...............................(เพราะ)โอ่งล้น ฝนริน รองไว้
แล้งมา
สบายใจ.........................ไม่ขาด แคลนน้ำ ฉ่ำชล
๏ ปัญหา เศรษฐกิจ....................ทำให้
ชีวิต ติดขัด
(แต่)เพราะเคย
มัธยัสถ์................เก็บออม พร้อม(จึง)ปราศ ขัดสน
ไม่ก่อ
หนี้สิน(เอาไว้)...................ชีวิน จึงสิ้น กังวล
พิสุทธิ์
หลุดพ้น...........................ผจญ วิกฤติ อิสรา
๏ ด้วยบุญ สุนทาน......................ที่ทำ
ยามกาล นานก่อน
จึงเหือด
เดือดร้อน.......................กิน-นอน รอนล่วง ห่วง-ผวา
เพราะไม่
ทำบาป.........................จิตหลาบ หยาบกรรม นานา
จึงปราศ
อาชญา..........................ตามมา รุกราน บานปลาย
๏ ชีวี
มิใช่..................................อยู่ไป ไม่คิด พิจารณา
จะต้อง
วิริยา................................ศึกษา คุณ-โทษ ทั้งหลาย
ดำเนิน
ชีวิต.................................อย่าคิด แค่หา ความสบาย
สนุก
(จะ)สลาย............................สุขหาย หากไม่ พยายาม
๏ (การ)ก่อกรรม ทำเข็ญ...............อย่าเห็น
เป็นเรื่อง ปกติ
พายุ
อุปธิ....................................(คือ)อภิ อันตราย ให้ขาม(อุปธิ=กิเลส,ขาม=เกรง)
ธรรมา
ปราโมทย์..........................ตระหนัก ถึงโทษ โพธกาม(โพธ=ความรู้ความเข้าใจ)
สังสาร
ครั่นคร้าม..........................พยายาม ข้ามพ้น (อด)ทนเทอญ ฯ
๑ พฤษภาคม ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น