บาดรัก บาดลึก : กลอนเจ็ด

บาดรัก บาดลึก : กลอนเจ็ด

๏    บาดรัก บาดลึก รู้สึกเศร้า....................ใดเทียบ เปรียบเท่า รักร้าวหรือ ?

รักรมย์ สมคำ เขาร่ำลือ..........................ระบือ รสรัก ปักอุรา

๏    แต่ความ ที่ใจ ไปประมาท...................ธรรมชาติ ชำรุด มนุสสา(มนุสสา=มนุษย์)

กลับกลอก หลอกลวง ทรวงมารยา............ไร้สัตย์ รัถยา สามานย์มี(รัถยา=ทางเดิน)

๏    ตกปาก รักเรา เท่าดวงใจ....................พบใหม่ พึงกว่า ก็ผละหนี

อกเรา เฉาไหม้ มิใยดี.............................ไปมี สุขมอง สนองกมล

๏    ตัวใคร ตัวมัน คือคันฉ่อง.....................ครรลอง ครองรัก ? ชักฉงน

รักที่ ดีแท้ (คือ)รักแต่ตน ?......................ไม่สน คนอื่น ขื่นฤทัย

๏    ความรัก ของคน ล้นเคลือบเล่ห์............ทุ่มเท ทุกอย่าง ยังร้างไร้

มีใจ ใยเหมือน เลือนลางใจ......................ทำร้าย ใจคน(อื่น) จนแหลกลาญ

๏    รสรัก เริ่มต้น ข้นมิขาด........................รสชาติ แช่มชื่น ระรื่นฉาน

แต่รส รักร้าว เร่าดวงมาน.........................ทุกข์ทน ทรมาน ปานประลัย

๏    จะอยู่ อย่างไร โดยไร้รัก ?...................ไม่ปัก กมล ปรนหวั่นไหว

ในเมื่อ ฤดี มีฤทัย...................................มุ่งหมาย ไขว่คว้า หารักครอง

๏    เห็นความ เป็นโทษ เมื่อหมดรัก.............ประจักษ์ หลักใจ ใครทั้งผอง

รักแท้ แต่ตน จนจิตจอง..........................โศลก ปกป้อง ส้องรักเอย ฯ

๙ เมษายน ๒๕๕๗