ทำดี ที่ถูกต้อง : กลอนจรรโลงใจ
๏ แดดแผดซ่าน ปานจะหลอม
โลกละลาย...........คล้อยยามบ่าย มิคลายเคลื่อน เดือนเมษาฯ
แสงสุรีย์ จำรัส
วัฒนา.......................................ร้อนแรงกว่า วานวัน เหลือกาลไกร
๏ กลางท้องทุ่ง/กรุงศรี
มิแตกต่าง......................สูรย์กระจ่าง สว่างชัด นิรัติศัย(ประเสริฐยิ่ง)
ณ ภูผา-มหา นที
มิต่างใด.................................แดดแผดให้ ได้ร้อน ทอน(แรง)ทั่วกัน
๏ เปรียบเสมือน คนดี
มีศีลสัตย์.........................จริยวัตร ทัศไนย วิไลสรรค์(ทัศไนย=งาม)
มีเมตตา กรุณาฯลฯ
ทั่วหน้านันท์.........................มิเลือกชั้น หรือวรรณะ ประพฤติตน
๏ (หา)ใช่ทำดี พลีแด่
แค่คน(ที่ตน)รัก.................ใครอื่นสัก เสือกไส ไม่ใฝ่สน
มอบเมตตา กรุณา ฯลฯ
เฉพาะคน........................ที่มีผล ประโยชน์ โปรดตอบแทน
๏ ความดีคือ สิ่งรัก
สลักจิต................................เนรมิต ชีวิตให้ ไฉไลแสน
ความดีที่ พลีให้
ไปทั่วแดน.................................ย้อนตอบแทน คนผู้ให้ ได้สุข+ดี
๏ เงินจับจ่าย ใช้สอย
(ต้อง)คอยประหยัด..............(แต่)ทำความดี จริยวัตร พิพัฒน์ศีล์
อย่าประหยัด ขัดข้อง
ครรลองมี............................ทำเท่าที่ ทำได้ หทัยงาม
๏ ยิ่งทำดี ยิ่งพี
ทวีเพิ่ม......................................เร่งริเริ่ม เร็วไว ใจอย่าขาม
ทำความดี มิต้องมา
พยายาม...............................แต่ต้องรู้ นิยาม ของความดี
๏ รู้จักความ งามดี
ที่ถูกต้อง...............................ตามครรลอง คลองธรรม ล้ำวิถี
สุจริต จิตรา
ไร้ราคี.............................................จึงจะมี ประโยชน์ ปราศโทษเอย
ฯ
๓ เมษายน ๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น