คนนะโว้ย ! อย่าอายหมา : กลอนคติเตือนใจ
๏ เหลียวมองหมู่ ผู้พันธุ์ คนวันนี้......................เด็กมากมี
มักเรื่อง เฟื่องเหลวไหล
ลองสาวลึก
ตรึกดู เพราะผู้ใหญ่........................ทำสาไถย ไม่เว้น เป็นจริงจัง
๏ มองดูหมา คราใด
ชวนให้คิด.......................ไม่วิปริต ผิดหลอน แม้ย้อนหลัง
พัฒนา
สายพันธุ์ กันไม่ยั้ง..............................เหนือเผ่าพันธุ์ อื่นช่าง ดั่งแจ้งชัด
๏ " คน
" นะโว้ย ! คิดไว้ อย่าอายหมา.............เจอตัวผู้ กรูถลา หาเรื่องกัด
เจอตัวเมีย
รีบเลียก้น กระโจนฟัด.....................ก่อนสะบัด ปัดหนี มินำพา
๏ แม้หมาไม่ ได้สร้าง
ผลิตผล........................แต่ช่วยคน ทำงาน การรักษา
รู้จักความ
กตัญญู กตเวทิตา...........................คุณข้าวปลา อาหาร บ้านพึ่งพัก
๏ เกิดเป็นคน อย่าให้ อับอายหมา...................ไม่อุตสาห์ สู้งาน คร้านเกียจหนัก
เอาแต่เล่น-กิน-ใช้-จัญไรรัก............................ไม่รู้จัก
บุญคน มนเนรคุณ
๏ ฝึกหมาได้ ให้หัด
สารพัดกิจ.......................รู้หักจิต ห้ามใจ ไม่หันหุน
คนกลับสอน ไม่จำ
ทำอาดุร............................เวียนสถุล วุ่นวน ฉลชั่วกรรม
๏ หมามันยัง อยู่ง่าย
ไม่เรื่องมาก....................ทำไมคน อยู่ยาก โลภมากล้ำ ?
รวยแค่ไหน
ก็ไม่พอ ก่อเวรพรำ........................คดโกงกล้ำ โกยกิน แผ่นดินดล
๏ ควรเลิกด่า ว่าใคร " ไอ้ชาติหมา "................เพราะ " คุณหมา " มากดี พีรผล
แต่ควรด่า
ว่าใคร " ไอ้ชาติคน
".......................เพราะเหลือล้น คนชั่ว อยู่ทั่วเอย ฯ
๑๕ มกราคม
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น