กำลังใจจากใครสักคน : กลอนคติสอนใจ

กำลังใจจากใครสักคน : กลอนคติสอนใจ

๏    เด็กย่อมหวัง กำลังใจ จากพ่อแม่...........จึงจะไม่ งอแง ท้อแท้จิต

เดียงสาไร้ ไหวอ่อน สะท้อนชีวิต...............พ่อแม่ยิ่ง มิ่งมิตร นิตยา

๏    เริ่มเข้าสู่ วัยรุ่น วุ่นวายคละ...................อิสระ เสรีไซร้ ใคร่ปรารถนา

คบเพื่อนเล่น เป็นใหญ่ ให้เฮฮา.................พ่อแม่เตือน (กลับ)โต้ว่า น่ารำคาญ

๏    ล่วงวัยหนุ่ม วัยสาว คิดก้าวไกล.............เริ่มรู้จัก รักใคร่ ใจเหิมหาญ

กำลังใจ จากแฟน แสนสำราญ..................รสรักซ่าน ซาบทรวง ซึ้งดวงใจ

๏    วัยทำงาน ต้องการ การยอมรับ..............เพื่อร่วมงาน ขานขับ กับผู้ใหญ่

ครอบครัวคอย สนับสนุน อุ่นหทัย...............กำลังใจ ไซร้จริง สิ่งจำเป็น

๏    หากแต่ล้วน กำลังใจ จากภายนอก..........เด็กเล็กดอก ไร้เดียงสา ปัญญาเข็ญ

ต้องพึ่งพา ผู้ใหญ่ ไขลำเค็ญ......................จึงประสบ สุขเห็น เป็นสุขไป

๏    แต่เมื่อเติบ โตต้อง ตรองไตร่คิด.............กำลังจิต มิตรมวล ล้วนอ่อนไหว

ขึ้นอยู่กับ มิตรภาพ ฉาบฉวยไป...................คนส่วนใหญ่ ใฝ่แต่ เห็นแก่ตัว

๏    ผลประโยชน์ (คือ)กฎเกณฑ์ เป็นที่ตั้ง......แม้กระทั่ง สัมพันธ์ ฉันเมีย-ผัว

พ่อ-แม่-ลูก-พี่-น้อง ฯลฯ ยังหมองมัว............พบเห็นทั่ว ประวัติศาสตร์ ทุกชาติชน

๏    กำลังใจ จากตน กลประสิทธิ์....................ด้วยรู้คิด รู้ใคร่ ในกุศล

สติปัญญา ประสาธน์ ปราชญ์เวทมนตร์..........บันดาลดล ล้นหลั่ง กำลังใจ

๏    ทำในสิ่ง ที่ดี ที่ถูกต้อง...........................ผิดพลาดพร่อง ข้องขัด บำราศไส(บำราศ=ปราศจาก)

เทียบเท่าเท พาพร บวรชัย..........................ไม่พึ่งหวัง กำลังใจ จากใครเอย ฯ

๓๐ ธันวาคม ๒๕๕๖