น้ำท่วม<=ปัญหา=>เศรษฐกิจ : กลอนคติเตือนใจ

น้ำท่วม<=ปัญหา=>เศรษฐกิจ : กลอนคติเตือนใจ

๏    เห็นไม๊ ? เห็นไม๊ ?..........................คนทำตามใจ จนไร้เหตุผล

เพียงเพื่อตอบสนอง ตัณหาของตน.........เภทร้ายภัยล้น ท้นท่วมชีวา

๏    คิดย้ำความอยาก มากมายไปหมด......ทุจริตจิตจรด คดโกงคงหา

เห็นแต่แก่ตัว ไม่กลัวอาญา....................ทรัพย์สินเงินตรา โหยหาหทัย

๏    วิปริตบิดเบือน ขับเคลื่อนเศรษฐกิจ......สร้างผลมลพิษ วิกฤติการณ์ใกล้

ทำลายธรรมชาติ พินาศบรรลัย................เพียงเพื่อให้ได้ ใช้จ่ายฟุ่มเฟือย

๏    เห็นไม๊ ? เห็นไม๊ ?............................ต่างแข่งต่างใคร่ ขยายไปเรื่อยๆ

รุกล้ำผืนป่า ธาราไหลเนือย.....................หน้าแล้งแห้งเฉื่อย ปราศน้ำร่ำริน

๏    หน้าฝนล้นเหลือ เมื่อตกก็ท่วม.............บ้านช่องต้องร่วม ลำบากยากสิ้น

รัฐห่วงแค่ว่า อุตสาหกรรมอัมรินทร์............จะสูญเสียสิน เศรษฐกิจหมิ่นมรณา

๏    แรงน้ำล้ำหน้า มูลค่าเศรษฐกิจ.............ชลธีชีวิต วิปริตหนักหนา

เพราะโลภมากมาย กรายการพรรณนา.......ใจบาปหยาบช้า บ้าเห็นแก่ตัว

๏    ก่อร่างสร้างรัด น้ำพัดไปหมด...............ทรมานรันทด อดที่ซุกหัว

ต้องนอนข้างถนน มืดมนหมองมัว..............สร้างเนื้อสร้างตัว ชั่วชีวาเพื่ออะไร ?

๏    โลกเริ่มเตือนว่า เวลาใกล้จะหมด..........ธรรมชาติพยศ ถดทางแก้ไข

หากคนยังเขลา คิดเอาตามใจ...................โลกันตร์วันใกล้ อยู่ได้ไหมเอย ?(โลกันตร์=นรก)

๒๙ กันยายน ๒๕๕๖