เมืองไทยไม่สิ้นไร้คนดี
: โคลงสี่สุภาพ
๑. อารยประเทศล้วน..................ยอมรับ
หลักกฎหมายบังคับ...................ชอบใช้
บัญญัติเพื่อกำกับ.......................พฤติกรรม
ของเหล่าชนหลากให้..................ทั่วหน้าเทียมเสมอ ฯ
๒. หลักกฎหมายมุ่งสร้าง...............สุขศานติ์
บังเกิดแก่สาธารณ์.......................ปกป้อง
เกียดกันเหล่าอันธพาล.................เบียนเบียด
เสริมส่งประชาต้อง.......................เป็นผู้สุจริต
ฯ
๓.
ยังมีชนชั่วช้า...........................สามานย์
เห็นแก่ตัวสันดาน.........................ถ่อยแท้
ทำเป็นเขื่องอันธพาล....................ทุจริต
ล่วงละเมิดกฎฯแล้........................หลบลี้รับผล
ฯ
๔. เลศฉลจนกระทั่งได้...................ปกครอง
รวมโฉดชนกลกรอง.......................กฎฯแก้
ยกเป็นร่าง " ปรองดอง...................นิรโทษ "
พวกมากลากถูแม้..........................ไม่ต้องคลองธรรม
ฯ
๕. ประโยชน์ตนเป็นที่ตั้ง..................ตามใจ
ปากว่า "
ประชาธิปไตย "..............แอบอ้าง
ใครขวางขัดยัดไป..........................เป็น " อำมาตย์ "
ยกพวกขู่ขืนก้าง.............................ขวางต้องเจ็บตัว
ฯ
๖. เมืองไทยไม่สิ้นไร้.......................คนดี
บ่ปล่อยพวกอัปรีย์...........................เหิมกล้ำ
ใครอย่าหมายย่ำยี...........................กลีก่อ
ร่วมใจกันจุนค้ำ...............................ปกบ้านป้องเมือง
ฯ
๒ สิงหาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น