งาน คือสิ่งมงคล : โคลงสี่สุภาพ
๑. แสงทองสาดส่องหล้า..............อารี
ปลุกเหล่าสรรพชีวี......................ตื่นเช้า
สกุณโกญจน์ดั่งดนตรี..................ดังกึก
ป่าคึกคะนองเร้า.........................เริ่มฟื้นสัญญี
ฯ
๒. อากาศสะอาดเรื้อง...................รมย์ฤทัย
สบายอกสบายใจ.........................จริงแล้
ตระเตรียมตนเพื่อไป.....................กอบกิจ
ชีวิตหมดค่าแม้............................ไม่สร้างสมงาน
ฯ
๓. สมองปองหมั่นใช้......................คิดขบ
ทักษะเพียรปรารภ.........................ฝึกย้ำ
พิทยาไม่มีจบ...............................พบใหม่
เปิดจิตใจหมายล้ำ.........................ล่วงรู้วัฒนา
ฯ
๔. " งาน " คือยอดแหล่งสร้าง..........ปัญญา
การพบปะสนทนา..........................เปิดหล้า
สารัตถ์แห่งโภคา...........................สฤษฏ์(สารัตถะ=เนื้อหาหลัก,สฤษฎ์=การสร้าง)
ความผิดพลาดอาจท้า.....................ทายให้คิดไข
ฯ
๕.
เรามีกิน-อยู่ได้............................โดย " งาน "
เป็นสุขเกษมสำราญ........................."
งาน " เอื้อ
เผ่าพงศ์มั่นคงพาน.........................."
งาน " ก่อ
ทุกข์บ่กรายกรอมเกื้อ........................ทั่วพร้อม " งาน " ผล ฯ
๖. " งาน " เป็นเลิศสิ่งล้ำ....................มงคล
คุณค่ามหันตชนม์..............................ชีพให้
เลิก " เบื่องาน " เถิดคน.....................อย่าเกียจ(เกียจ=คด,ไม่ซื่อ,คร้าน)
โลกโกลาหลได้.................................หากยั้งหยุดงาน
ฯ
๑๔ สิงหาคม
๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น