รสข้าวยุคเผาไทย : โคลงสี่สุภาพ

รสข้าวยุคเผาไทย : โคลงสี่สุภาพ

๑. กินข้าวทุกวันนี้................สังเกต

รสชาติเพียงส่วนเศษ...........ก่อนครั้น

สิ่งไรส่อสาเหตุ...................รสชั่ว ?

หรือแค่มีกิน ; ชั้น................ไม่รู้ไม่เห็น ?

๒. ชาวนาเลิกปลูกด้วย.........ปักดำ

นาหว่านสำราญทำ...............งานน้อย

ฉีดยาฆ่าหญ้ากำ-.................จัดบ่อย

สารเคมีสารพัดพร้อย............ใส่เข้าเมามัน ฯ

๓. ทันสมัยเลิกเกี่ยวข้าว........เคียวถือ

เครื่องเกี่ยวเดี๋ยวนี้คือ............สิ่งเอื้อ

นาไทยไม่มีกระบือ...............ครองทุ่ง

เลือนโล่งคันนาเรื้อ...............นกเอี้ยงหงอยเหงา ฯ

๔. เริ่มเกี่ยวตั้งแต่ข้าว............ยังเขียว

เมล็ดอ่อนทอนรสเทียว...........หอมไร้

ดินขาดการแลเหลียว..............ปล่อยปละ

ปุ๋ยอินทรีย์ไม่ใช้.....................ซังข้าวเผาผลาญ ฯ

๕. เผาไทยจำนำข้าว..............แทรกแซง

ขายไม่ออกเพราะแพง.............สุมไว้

เกิด รา-เน่า-มอด-แมลง...........เหม็นเฉ่า(เหม็นเฉ่า=ศัพท์วัยรุ่น)

เอายาพิษรมให้........................กินได้ละหรือ ? 

๖. พ่อค้าเหมาข้าวเน่า..............ขัดสี

ขายต่อประชาชี.......................ขื่นซื้อ

ทนกินเพราะไม่มี......................ทางเลือก

วงการข้าวถูกรื้อ.......................ล่วงล้ำทำลาย ฯ

๗. ชีวิตคนยุคใช้......................เครื่องจักร

ใจจึ่งเคียงเครื่องจักร.................คลึงใกล้

รสข้าวราวแป้งสัก.....................แต่ว่ากิน

หมดกลิ่นดอมหอมไร้.................พิษร้ายสะสม ฯ

๑๖ กรกฎาคม ๒๕๕๖