เป็นธรรมดา : โคลงสี่สุภาพ

เป็นธรรมดา : โคลงสี่สุภาพ

๑. ธรรมดากระแสน้ำ...............ย่อมไหล

จากที่สูงลงไป......................ต่ำเบื้อง

ธรรมดามานสาไถย..............ใฝ่เสาะ

ความชั่วมิกลัวเยื้อง................ย่างร้ายกรายสถุล ฯ

๒. ปลาเป็นว่ายทวนน้ำ............ธรรมดา

มีแต่ปลามรณา......................ล่องคล้อย

คนดีย่อมวิริยา.......................หยัดจิต

ไกลชั่วกลัวด่างพร้อย..............ยากแม้นมานเพียร ฯ

๓. แมลงวันชมชื่นขี้.................ชวนหอม

ภุมรินยินดีดอม.......................ดอกไม้

คนดีนิยมยอม........................ยกย่อง สัตยา

คนชั่วเมามัวไคล้.....................คดฉ้อขอฉล ฯ(ไคล้=เล่ห์กล)

๔. แมลงภู่อยู่เคียงผึ้ง................ภุมริน

แมลงวันหรรษาบิน...................ร่วมพ้อง

คนดีย่อมถวิล..........................คบสู่ ดีชน

คนชั่วชอบชั่วคล้อง..................คลึงคล้ายใจคด ฯ

๕. แมลงวันคงว่าผึ้ง..................โง่เขลา

ปฏิกูลบ่เกลือกเอา....................อร่อยลิ้น

คนดีโดนติ " เขลา "..................เง่าโง่

ละชั่วกลัวบาปสิ้น......................พาลล้อครหา ฯ

๖. ชนเห็นภู่ผีเสื้อ.......................ภุมรี

งามเช่นเห็นคนดี.......................ผ่องแผ้ว

เห็นแมลงวันสัญญี.....................สกปรก

เหมือนดั่งเห็น(คน)ชั่วแล้ว...........แปดเปื้อนโสมม ฯ

๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๖