อย่าออกนอกลู่นอกทาง : กาพย์ฉบัง ๑๖

อย่าออกนอกลู่นอกทาง : กาพย์ฉบัง ๑๖

๏    ผืนป่าขจีพิมล..............แรกอรุณหลังฝน

ดั่งเดินบนแดนสวรรค์

๏    หมอกขาวพราวผุดสุทธ์พรรณ..............ต้องแสงสุริยัน

นุ่มนวลชวนฝันวรรณา(วรรณา=พรรณนา)

๏    เย็นอายชายชโลมกายา...............สดชื่นอุรา

เหมือนมีมนตรามาดาล ดล

๏    จิตไหลใจครึ้มลืมตน...............ว่ายังอยู่บน

สับสนพลวัตปัถพี

๏    หาความเที่ยงแท้ไม่มี..............ธำรงชีวี

ต้องตั้งสติมีปัญญา

๏    รอบคอบสุขุมกุมอุรา..............สารพันกรรมา

พิจารณาถี่ถ้วนควรทำ

๏    ให้เหมาะให้สมโน้มนำ..............ระบอบชอบธรรม 

งดงามถูกต้องครรลองศรี

๏    อย่าเอาแต่ตามฤดี.............มักง่ายหมายมี

ชีวีสิทุกข์สิ้นสุขศานติ์

๏    อย่าทำตนเช่นชนพาล..............ชั่วช้าสามานย์

คิดอ่านแค่การเหลวไหล

๏    ชีวีมิง่ายดั่งใคร..............คิดตามแต่ใจ

ยากเย็นเห็นไปแทบทุกอย่าง

๏    อย่าออกนอกลู่นอกทาง...............พลาดตกหลุมพราง

แม้ไม่วายวางก็ปางตาย ฯ

๖ มิถุนายน ๒๕๕๖