วิบากของคนส่วนน้อย : โคลงสี่สุภาพ

วิบากของคนส่วนน้อย : โคลงสี่สุภาพ

๑. ป่าถูกทำลายสิ้น...............ดินสูญ

เสียชุ่มธาร์อาดูร..................เหือดแห้ง

พิรุณหลั่งพลั่งพูน................ท่วมถล่ม

คิมหันต์กันดารแล้ง..............ตัดไม้ผายผล ฯ

๒. รัฐบาลผลาญก่อหนี้..........กลีชน

ชาญชั่วมัวกมล....................ฉลฉ้อ

กฎหมายก่ายเกลือกกล.........ทุจริต

ถือสิทธิ์เสียงมากข้อ.............เปรียบได้ปกครอง ฯ

๓. สังคมโสมมด้วย................เสื่อมศีล

ชนหมู่ทุราจิณ......................ชั่วช้า(ทุราจิณ=ทุร+อาจิณ)

ละเมิดกฎระบิล.....................ระบาด

ผู้ใหญ่สาไถยท้า...................เด็กต้อยเดินตาม ฯ

๔. ปัญหาสารพัดพ้อง..............เพราะชน

ร่วมก่อหล่อวิกล.....................โลกกล้ำ

คนส่วนใหญ่มาร มน................อุบาทว์

คนที่มีฤดีล้ำ..........................ส่วนน้อยพลอยระทม ฯ

๕. ซื่อตรงธำรงไว้....................วางฉล

ใครชั่วมัวกมล.........................ช่างเค้า

ตระหนักรักษาสนธิ์...................สืบศิษฏ์(ศิษฏ์=ฝึกแล้ว,มีปัญญา)

มิประมาทมาดเร้า.....................ล่วงพล้ำเภทภัย ฯ

๖. ชีวิตสื่อสอนสู้.......................ชีวิต

ประสบการโศภิษฏ์....................ผล/พลั้ง(โศภิษฏ์=ดียิ่ง)

เสาะสู่อยู่เนืองนิตย์....................วิทย์เวทย์(เวทย์=ควรรู้)

เกราะเกศพิเศษรั้ง.....................ร่มรื้นระเริง ฯ

๘ พฤษภาคม ๒๕๕๖