กูไม่ใช่เดรัจฉาน : กลอนรักชาติ

กูไม่ใช่เดรัจฉาน : กลอนรักชาติ

(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)

๏    กูไม่ ใช่ควาย.................ให้สน ตะพาย ตามใจชอบ

ต้อนไล่ ไม่ตอบ..................ขอบใจ ได้หญ้า มากิน

ข่มเหง เฆี่ยนตี...................ไม่มี ปฏิกิริยา ทั้งสิ้น

สละ ชีวิน..........................ให้มึง กินเลือด เนื้อกู

๏    กูไม่ ใช่หมา...................ให้มึง ดุด่า เตะตบ

นอบน้อม ยอมสยบ..............หลบตา เวลา มึงขู่

รอกิน เศษกระดูก.................ที่ถูก มึงกิน เนื้อดู

ไม่ลุก ขึ้นสู้.........................ปล่อยมึง ปู้ยี่ ปู้ยำ

๏    กูไม่ ใช่เหี้ย....................รักเลีย ซากศพ เน่าเหม็น

แย่งกิน ของเดน...................ทำตัว เป็นสัตว์ ชั้นต่ำ

คอยเอา ตัวรอด....................ใครอื่น วายวอด ทอดทำ

เลือดเย็น เช่นดำ...................อำมหิต หัวจิต หัวใจ

๏    กูมี ความคิด.....................ไม่ปิด กั้นการ เรียนรู้

อย่ามา หลอกกู......................ต้อนกู ไปไหน ต่อไหน

ลำบาก ตรากตรำ....................เพื่อมึง ร่ำรวย อวยชัย

แค่เศษ เงินได้.......................ที่มึง โกงไป จากกู

๏    กูมี ชีวิต............................มีสิทธิ เสรีภาพ

ไม่ยอม ก้มกราบ......................แม้นมึง ปราบปราม ข่มขู่

ถ้าถูก ข่มเหง..........................กูไม่เกรง กูกล้าสู้

ไม่หด หัวอยู่............................อย่างผู้ ขี้ขลาด อนาถคน

๏    กูมี สำนึก............................รักชาติ ล้ำลึก หมดจด

ไม่ยอม ทรยศ..........................คิดคด ประโยชน์ใคร่ ใจฉล

ไม่โกง กินชาติ.........................เป็นทาส ปวงฉ้อ ทรชน

ไม่ชั่ว แม้จน.............................ทำมลทิน แผ่นดินไทย

๏    กูจะ ปกปัก...........................รักษาชาติ ชีวาตม์พลี

กูจะ ยินดี..................................เมื่อมี โอกาส รับใช้

กูจะ ช่วยชาติ.............................ผงาด เกริกก้อง เกรียงไกร

กูจะ ไม่ให้.................................ผู้ใด ทำร้าย ชาติกู

๏    มึงจง จำไว้............................กูไม่ใช่ เดรัจฉาน

ถ้ามึง ระราน...............................กูสาบาน หาญกล้าให้ 

มึงได้ ลิ้มรส................................บทบาทของ ผู้ป้องไทย 

เลือดหมด หยดไหล.....................หยุดหายใจ กูไม่กลัว ฯ

๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖