หาก กู คือ ควาย ? : กาพย์ยานี ๑๑

หาก กู คือ ควาย ? : กาพย์ยานี ๑๑

(ขออภัยที่ใช้คำไม่สุภาพ  เพื่อสะท้อนอารมณ์ความรู้สึก ของคนถูกกดขี่เอารัดเอาเปรียบ)

๏    เออ ! กู คือรากหญ้า...........อยู่ชายป่า ณ ชนบท

คนที่ มึงทรยศ........................กดขี่ด่า เปรียบว่า " ควาย "

๏    กูปลูก ผัก-ทำนา.................ฉีดแมลงยา ฆ่าฉิบหาย

กูใช้ กูใกล้ตาย........................มึงก็ตาย เพราะมึงกิน

๏    ป่าไม้ ใช่ ! กูตัด...................จนธรรมชาติ สัตว์สูญสิ้น

เพราะมึง ซึ่งถวิล......................ทุ่มซื้อดิน ทำรีสอร์ท

๏    หาว่า กูขายเสียง..................ไม่พอเพียง เลี้ยงตัวรอด

พวกมึง ซึ่งเยี่ยมยอด.................โกงอยู่ตลอด กินกันตะลอน

๏    ยิ่งพวก ข้าราชการ................ยิ่งชำนาญ การซับซ้อน

กินกัน ทุกขั้นตอน......................คือพวกอมร นักการเมือง(อมร=เทวดา)

๏    กูไร้ การศึกษา......................มึงเรียนมา จนหน้าเหลือง

กดขี่ กูอยู่เนือง..........................ยังคุยเขื่อง เฟื่องความดี

๏    งมงาย ไสยศาสตร์.................เกรงกลัวขลาด ขยาดภูตผี

กู-มึง ทะลึ่งมี.............................ความขี้ขลาด พอๆกัน

๏    พวกกู เมายาบ้า......................พวกมึงหา ยาห่าหรรษ์

เล่นหวย หวังรวยพนัน...................มึงกระสัน มั่นเหมือนกู

๏    ลูกหลาน กูใจแตก....................หรือว่าแปลก แยกพวกสู ?

ลูกหลาน มั่วพันตู..........................ชอบเล่นชู้ สู่หญิงชาย

๏    ไม่มี ใครวิเศษ..........................ตายเป็นเปรต ทุเรศฉิบหาย

กูโง่ เปรียบกู " ควาย "...................มึงก็ร้าย ไอ้พวก " เหี้ย " ฯ

๑๔ เมษายน ๒๕๕๖