ไม่ฉลาด-เป็นเศรษฐี
ก็มีความสุข : กลอนคติสอนใจ
๏ แดดอุ่นๆ สุนทรีย์ กายีไล้ ยามสูรย์ใกล้ กาลกลับ
ลับสิ้นแสง
อุไรเรือง เปลื้องเด่น
เป็นม่วงแดง พรายพลิกแพลง แต่งฟ้า
นภดล
๏ ลมอุ่นๆ คุ้นเชย เคยสัมผัส สายัณห์ร้อน ร้อนจัด
เพราะขาดฝน
แสงสุดท้าย พ่ายแพ้
แก่กาฬกล เหล่าพหล พลพัทธ์
แห่งรัชนี
๏ เดินเลียบลัด ภัตตาคาร สถานใหญ่ ผ่านเพื่อใช้ บริการ
บาทวิถี
ร้านอาหาร ข้างถนน
คนทวี ทยอยมี มานับ
รับประทาน
๏ บรรยากาศ โล่งกว้าง ช่างสุขสม อภิรมย์ ชมดาว
เคล้าอาหาร
เดือนเคลื่อนคล้อย
ลอยพริ้ม ยิ้มแย้มปาน ในคืนวาร ข้างขึ้น
รื่นฤทัย
๏ ลมเย็นๆ เป็นเพื่อน มาเยือนเย้า ยามเปลี่ยวเปล่า
เรากลับ นิเวศศรัย(ศรัย=ที่อาศัย,ที่ร่มเย็น)
รถราคา หลายล้าน
พุ่งผ่านไป ไม่สนใจ ใยดี
มีเท้าเดิน
๏ ใช้เงินที่ ได้มา อย่างสุจริต สบายจิต สบายใจ
ไม่เคอะเขิน
พักบ้านที่ ไม่มีภัย
ใจเพลิดเพลิน แม้เผชิญ อัตคัด
ค่อนขาดแคลน
๏ ไม่เบียดเบียน ผู้ใด ให้ลำบาก ไม่เกรงโจษ โทษจาก
พิพากษ์แผน
ไม่ทำบาป
หยาบช้า สุระแดน ถึงมาดแม้น ไม่ฉลาด
ไม่ขลาดคลา(สุระ=ผู้กล้าหาญ)
๏ ไม่ต้องติด หนี้ใคร ในชาตินี้ ไม่ต้องใช้ หนี้ใคร
ในชาติหน้า
ไม่ต้องพรั่น หวั่นตาย
วายชีวา ไม่ต้องผวา หาทาง
หลังความตาย
๏ ไม่ฉลาด-เป็นเศรษฐี ก็มีสุข ไม่เร่ารุก ร้อนรน
กมลกระหาย
ไม่กระสัน มั่นอยาก
ยุ่งยากดาย ใช้ชีวี ที่เรียบง่าย
สบายเอย ฯ
๒๖ เมษายน ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น