กรุงไทย มิใช่กรุงเทพ
: สาลินีฉันท์
๏ ลูกน้อย กลอยใจแม่................ผิว่าแม้
จะมีใคร
เปรียบปาน
ดวงมานไป่.................มิใช่เจ้า นะเยาวมาลย์
๏ รักใด
ในโลกนี้........................ผิว่ามี รตีสถาน(รตี=ความรัก)
เพียงลูก
ผูกรักพาน......................พิภพทั่ว มิมัวมน
๏ เมื่อเจ้า
เฝ้าฝันใฝ่.....................ประสงค์ไป ประสารสนธิ์(ประสาร=แผ่ออก)
สู่กรุง
มุ่งสากล.............................ประจญกล้า ประสบการณ์
๏ พ่อแม่
แลคำนึง.......................มิอาจตรึง กมลต้าน
ห่วงใย
ให้รำคาญ..........................เพราะกรุงไทย มิใช่สรวง
๏ ภาพพจน์
ที่สดใส......................ทันสมัย พิไลปวง
หลอกตา
มายาตวง........................มิต่างภาพ ยนตร์สยอง
๏ วัตถุ
ที่ล่อตา.............................ระหายล่า อุราร้อง
หลอกไถ
จ่ายเงินทอง.....................สนองเจตน์ กิเลสจล
๏ เงินไร้ ไม่มี ;ล่อ.........................ริอ่านก่อ ลุฉ้อฉล
แลกกาย
ขายตัวตน.........................พนัน-ปล้น และอาชญา
๏ แออัด
ยัดเยียดอยู่.......................ประจญสู้ ประจัญสา-
มานย์เลศ
ไร้เมตตา..........................เสมือนตก นรกตรำ
๏ อาพาธ
อากาศพิษ.......................ทุชีวิต วิกฤติหงำ(หงำ=มากจนเลอะเทอะ)
เภทพัน
รายวันพร่ำ...........................ประจำพุ่ง พะรุงไหล
๏ สารัตถ์
ล้วนสัจจา.........................พิจารณา นะกลอยใจ(สารัตถะ=ใจความสำคัญ)
หากเห็น
จำเป็นไม่............................มิควรไป กรุงไทยเอย ฯ
๒ เมษายน ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น