ถูกด่า อย่าถือโทษ : กลอนคติธรรม(กาพย์ยานี๑๑)
๏ แว่วเสียง สำเนียงใส..............ร้องของไก่
ใคร่แข่งขัน
ตีห้า
ต่างประชัน........................เพลงเสนาะ ไพเราะนวล
๏ อัจฉรา อุษาโยค....................ประโลมโลก
เวียนวกหวน(อัจฉรา =ชั่วพริบตา)
เสกสรรค์
สีรัญจวน......................จำรัสฟ้า จองอรุณ
๏ ปลายเท้า
ที่เปล่าเปลือย..........เดินเรื่อยๆ ตามควาย; ฝุ่น
อายดิน
กลิ่นละมุน......................ทางคุ้นเคย มุ่งท้องนา
๏ ทำตาม
ความคุ้นชิน.................ธรรมท้องถิ่น เคยกินหา
พ่อแม่
แลปู่ย่า.............................ตายายยึด ประพฤติยล
๏ ใครเขา เรียก " ชาวนา "............ชั้นต่ำช้า ข้าฯบ่สน
คุณค่า
ความเป็นคน......................ตั้งอยู่บน กุศลธรรม
๏ พากเพียร
ติเตียนใคร................มัวหมองใจ ไม่ถลำ
เลวก่อ
รอเวรกรรม.........................ทรามวิกฤติ ติดตามตน
๏ ถูกด่า
อย่าถือโทษ.....................อันความโกรธ คืออกุศล
กิเลส
เจตน์วิกล.............................คำรนบาป หลาบฤดี
๏ ละกรรม
กระทำชั่ว......................ไม่ต้องกลัว ตัวเสื่อมศรี
กระทำ
แต่ความดี............................สิริสรรพ ทรงกัปกัลป์ ฯ
๘ มีนาคม ๒๕๕๖
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น