ความดี มีรสเลิศ : กลอนหก

ความดี มีรสเลิศ : กลอนหก

๏    ดารกา มาแทนที่...............ดวงสุรีย์ ลี้ลับหาย(ดารกา=ดวงดาว)

รัตติกาล์ ร่ากรีดกราย..............ทิวาวาย ท้ายวารวัน

๏    ดอกโมกข์ขาว สกาวกลิ่น.....หอมไม่สิ้น ประทินสัณฑ์

ยิ่งคืนค่ำ ยามเหมันต์...............ยิ่งสุคันธ์ จรรโลงใจ

๏    ในความมืด ชืดสนิท............ในดวงจิต พิศไสว

ทบทวนกรรม ที่ทำไป...............ในวันนี้ มิหมองมัว

๏    ในพนา แสนสงัด..................ในจิตชัด ปราศสลัว

สติตั้ง ระวังตัว..........................ไม่ต้องกลัว ชั่วกล้ำเกิน

๏    เสียงเรไร ใสจำเรียง..............แม้นมาดเพียง เมียงผิวเผิน(จำเรียง=ขับร้อง)

ไม่ผูกใจ ไม่เพลิดเพลิน..............ชวนหมางเมิน เจริญดนตรี

๏    เหมือนเริ่มต้น ก่นตัณหา........กิเลสา ละหลีกหนี(ก่น=ขุดโค่น)

ไม่ถูกใจ ไม่ยินดี........................แรกวิถี มีรสทราม

๏    แม้นอดทน ผลบรรเจิด...........สุขสันติ์เกิด ประเสริฐหลาม

เพียรอุตส่าห์ พยายาม................ค่อยคุ้นตาม ความเคยชิน

๏    แล้วทำดี จะมีรส....................น้ำทิพย์ ; หมด จดถวิล
เอิบอิ่มทรวง ล่วงราคิน................อาบชีวิน โสภินเอย ฯ

๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖