ทาส / ไท : กาพย์ฉบัง ๑๖

ทาส / ไท : กาพย์ฉบัง ๑๖

๏    อโณทัยกรายมาแทน...............ดาริกาแดน(ดาริกา=ดวงดาว)

ทั่วแคว้นแผ่นดงพงไสว

๏    ลมหนาวเป่าปัดสะบัดไพร.............โยกโยนโอนไกว

ไปตามจังหวะประพาตศิลป์(ประพาต=กระพือ)

๏    ใบไม้แห้งแกว่งกวัดบิน.............สู่พื้นธรณิน

หมุนปลิ้นปลิวตามแรงลม

๏    ส่งเสียงเกรียวกราวระงม.............ผสานผสม

เสียงขรมของหมู่พฤกษา

๏    แต่เหล่าดุษฎีศิลา..............ตามพื้นพสุธา

คงหาเคลื่อนครั่นหวั่นไหว

๏    มิแสดงอาการอันใด..............มั่นคงตรงไตร

ชวนให้ย้อนจิตคิดถึง

๏    สังคมพาราคะนึง..............หลงใหลระพึง

จิตตรึงโลกีย์กระแส

๏    คลั่งไคล้ไร้ปัญญาแล............เช่นชาติ " ทาส " แช(แช=เถลไถล)

พ่ายแพ้กระแสโฆษณา

๏    คล้อยตามโดยไม่นำพา............ทิฏฐิสัมมา

ถูกสนตะพายไม่รู้ตน

๏    แต่ผู้มีสติพิมล.............พิจารณ์พิจล

ศรัทธากุศล..มลทินไส

๏   มิยอมโอนอ่อนผ่อนใจ.............มั่นคงตรงไตร

เป็น " ไท " ชีวิตอิสรา ฯ

๓ ธันวาคม ๒๕๕๕