รักแรกพบ : กลอนคติเตือนใจ(โคลงสี่สุภาพ)

รักแรกพบ : กลอนคติเตือนใจ(โคลงสี่สุภาพ)

๑. กรรมใดหนอก่อให้.................พบเห็น

พักตร์เด่นเพียงจันทร์เพ็ญ...........จรัสฟ้า

ดวงตาดั่งดาวเป็น......................ประดับ

ปากอิ่มปริ่มใจข้า........................เพียงยิ้มพิมพ์พะวง ฯ

๒. ตาสบตาสื่อต้อง......................สองใจ

กายสบกายสายใย.......................เกี่ยวข้อง

คำสบคำรำไพ.............................ผลิต

จิตสบจิตคิดข้อง..........................จับจ้องหัวใจ ฯ

๓. เพลงกามเทพเริ่มเคล้า...............ประโคม

ทิพย์สุธาชโลม.............................ช่างรื้น

ลมรักหน่วงหนักโหม......................เหิมหฤษฎ์(หฤษฎ์=สนุก)

ไฟแห่งรักฟักฟื้น............................โรจเรื้องลุกโพลง ฯ(โรจ=โรจน์)

๔. ยามจากใจจักคล้าย.....................จักขาด

ยังชื่นชมรสชาติ..............................รักรึ้ง

ฝากฝังช่องทางอาจ.........................สานต่อ

หวังก่อสัมพันธ์ซึ้ง............................ส่งให้สืบหวน ฯ

๕. หากสติรำลึกรู้..............................ไตร่ตรอง

หลักแห่งธรรม์ครรลอง.......................คิดยั้ง

เพียงคนเพิ่งพบมอง..........................ผ่านสบ

ยังไม่ควรรีบรั้ง..................................ร่วมเรื้อเจือใจ ฯ

๖. นิสัยใจคอต้อง...............................ศึกษา

พฤติกรรม์จรรยา................................เสาะรู้
ทัศนคติพิจา-....................................รณะทั่ว ฯลฯ

มักง่ายหมายชมชู้...............................เภทร้ายภัยสนอง ฯ

๒๙ ธันวาคม ๒๕๕๕