ชีวีที่ไร้ค่า : โครงสี่สุภาพ
๑. ปล่อยเวลาผ่านพ้น...............เพียงเพลิน
ทางเทือกที่เลือกเดิน...............ต่ำช้า
ศีลธรรมล่วงกรรมเกิน...............บาปก่อ
เปล่าจุดหมายป่ายคว้า..............เกียจคร้านมานขน
ฯ
๒.
บริโภคสิ่งฟุ้งเฟ้อ...................ฟุ่มเฟือย
การกิจนิจเนื่องเนือย..................เฉื่อยสร้าง
รักเที่ยวท่องปองเปลือย.............เพศแปลก
เมา-เล่น-กิน-กาม
ว้าง................ห่างเว้นเห็นหวัง ฯ
๓. มิพากเพียรเรียนรู้....................พิทยา
โง่เขลาเบาปัญญา......................บ่าเบื้อ
ความคิดเสื่อมสัมมา.....................ทิฏฐิ
มีแต่อวิชชาเชื้อ...........................ฉุดช้ำต่ำฉล
ฯ
๔.
ควันบุหรี่คลี่คลุ้ง.......................ขจาย
เดินผ่านสัมผัสกาย........................กลิ่นเหล้า
เสพย์ติดยาทำลาย........................ชีวาตม์
พนันห้ำกระหน่ำเศร้า......................โศกซึ้งสัณฐาน
ฯ
๕. ใจง่ายกรายกรีดใกล้....................งามชน
หลงลุ่มกุมกมล..............................หมอบคู้
ราคะจิตจริตลน..............................ลานหลั่ง
มัวแต่เมาเจ้าชู้................................อยู่ค้ำคืนวัน
ฯ
๖.
ชีวานับว่าไร้................................สาระ
เกิด-แก่-ตาย
มิประ-.........................เสริฐส้อง
เสมือนหนึ่งเศษสวะ..........................รกโลก
ตายตกไปจักต้อง.............................สู่เบื้องอบายภูมิ
ฯ
๕ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น