โลกยากจักมีสันติสุข : อุปชาติฉันท์ ๑๑
๏ ณ ริม
ประจิมหล้า..............นภดา วลาหก(วลาหก=เมฆ)
ครึ้มคล้ำ
กระหน่ำรก...............พระพิรุณ ละมุนเมียง
๏ แสงพร่าง
สว่างจ้า..............วชิรา คะคึงเสียง(วชิระ=สายฟ้า,คะคึง=ดังสนั่น)
สะท้อน
อมรเพียง...................จะถล่ม ทลายลง
๏ สดับ
ขยับใกล้....................ฉุปไหล ประวาตหลง(ฉุป=ลม,ประวาต=พัด)
ฝนริน
ประทินดง......................พสุธา คุณาธร(ธร=ผู้รักษาไว้)
๏ คักคึก
พฤกษา.....................ชรพา พิลาสสร(ชร=น้ำ,พิลาส=ครื้นเครง)
พนัส
วิภัทร์ภร..........................อุสุม์พลอย ละลอยพราย(ภัทร=เจริญงาม,ภร=ค้ำจุน,อุสุม=ไอน้ำ)
๏ มนุษย์
ประดุจดั่ง...................ตรุปลั่ง สะพรั่งผาย(ตรุ=ต้นไม้)
แตกต่าง
มิวางวาย.....................สติ-มาน และปัญญาฯลฯ
๏ ความคิด
วินิจฉัย....................สฐไถย/พิไลถา(สฐ=หลอกลวง,ไถย=ความเป็นขโมย)
กุศล
กมล/มา-...........................ระมโน มมังการ(มมังการ=ความถือว่าเป็นของตน)
๏ ประจักษ์ ตระหนักผล...............อริจล
สกลฉาน
อาเพศ
กิเลสราญ........................ระอุทั่ว ระรัวที
๏ ย่อมยาก จะรักษา...................สุขะภา
วะวิถี
คณา
ประชาชี.............................ทมมี พิมลเทอญ ฯ(ทม=การฝึกตน)
๓ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น