คือคน พิมลมาน : กาพย์ยานี ๑๑

คือคน พิมลมาน : กาพย์ยานี ๑๑

๏       ประดุจ ดั่งชลธาร์................ในยามครา ฟ้าขาดฝน

สาทร สาธารณ์ทน...................พ้นทุกขะ สะคราญใจ(สาทร=เอื้อเฟื้อ)

๏       ประหนึ่ง สกุณา...................สรรค์ชีวา ป่าสดใส

สีขน ยลพิไล...........................เสียงไพเราะ เสนาะอุรา

๏       อนึ่ง อโณทัย.......................ตราตรึงใจ ให้อุษา(อุษา=แสงเงินแสงทอง)

สันสี โศภิตา............................จรรโลงหล้า ปัถพี(โศภิต=งาม)

๏       ปานว่า ศศิธร.......................รัชนีกร บวรศรี(ศศิธร,รัชนีกร=พระจันทร์)

ตรูตา ยามราตรี.........................จำรัสมี รุจิรา(ตรู=งาม,จำรัส=รุ่งเรือง,รุจิรา=สว่าง,งาม)

๏       คือคน พิมลมาน....................กุศลสาน ศีลหรรษา

พิพัฒน์ สัตยา...........................ละกิเลส เจตน์ราคิน

๏       คือคน ทนชีวาตม์...................เหนืออำนาจ มาด ฉลฉิน

สุจริต จิตรินทร์...........................ภิญโญภาพ ปลาบปลื้มพงศ์(จิตรินทร์=จิต+อินทร์,ภิญโญภาพ=ความยิ่งขึ้นไป)

๏       คือคน พ้นสาไถย....................ผ่องอำไพ มิไหลหลง

พ้นโลกย์ เศร้าโศกปลง.................ธำรงสัจจ์ ปราศพิรุธ

๏       คือคน ล้นน้ำใจ........................เอิบอิ่มใส บริสุทธิ์

ควรค่า เป็น" มนุษย์ ".....................ใจสูง-สุทธ์ อุตมา ฯ(อุตม=อุดม)

๑๙ ตุลาคม ๒๕๕๕