สัตว์-มนุษย์ : กลอนแปด
๏ ธรรมชาติ สัตว์ป่า เดรัจฉาน ให้อาหาร บาลสู่
อยู่อาศัย
จักจงรัก ภักดี
มีเยื่อใย แม้ไม่ได้ ไกลห่าง
จางจืดจล
๏ ศีลธรรม์ จรรยา กุศลจิต ไม่รู้คิด เข้าใจ
ในเหตุ-ผล
ธรรมวิถี ดี-ชั่ว
มืดมัวมน สุดสอนสน ดลใจ
ให้คะนึง
๏ มือใครยาว สาวได้ ใคร่สืบสาว ใครแข็งแกร่ง แรงกร้าว
เร่าร้ายถึง
มีแต่ " กู-ของกู
" อยู่ตราตรึง อย่างลึกซึ้ง บึ้งจิต
นิตยา
๏ ในโลกนี้ มีแต่ แค่มนุษย์ ปัญญาสูง ใจสุทธิ์
รุดศึกษา
ขัดเกลาจิต นิสสัย
ประไพภา ละตัณหา อกุศล กมลไกร
๏ ตระหนักถึง ศีลธรรม เลิศล้ำถ่อง จรรย์ครรลอง ครองตน
พ้นสาไถย
กตัญญู กตเวที มีวินัย คิดเองได้ ไม่โดน
สนตะพาย ฯ
๑ ตุลาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น