ดอกบัว บุษกร : วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
๏ เมื่อแสงอุษาวรทพาทย์..............นภลาส
นะสุนทรีย์(วรท=อวยพร ,ลาสนะ=ร่ายรำ )
อำลาสวัสดิรชนี...............................ชนะมืด
วิชัยมน(รชนี=กลางคืน)
๏
รงค์รองขจ่างวรวิจิตร..................นิรมิต พิสิฐจล(พิสิฐ=วิเศษ)
ปลุกโลกพนานิทรพ้น........................สติตื่น
ระรื่นไตร(นิทร=นอนหลับ)
๏
คล้อยข้ามคิรีศิระตรู.....................รวิสู่ รุจีใส(ตรู=งาม,รุจี=แสงสว่าง)
สาดต้อง
ณ โบกขรณิใน.....................วนสณฑ์ รโหศานติ์(โบกขรณี=สระบัว,รโห=ที่ลับ)
๏
งดงามสง่าสุคนธ์อ่อน...................บุษกร ขจรกานต์(บุษกร=ดอกบัวสีน้ำเงิน)
กลีบแย้มประวรรตอรชบาน...................ปริสุทธิ์
ประดุจศรี(ประวรรต=เป็นไป,อรช=ปราศจากมลทิน)
๏
เกิดเป็นมนุษย์มนผจง...................สุระคง คุณาดี(สุระ=กล้าหาญ)
จุ่งจิตพิชานทมนมี..............................ถิระทน
กมลทาน(พิชาน=รู้ตัว,ทมน=การข่มใจ,ถิร-=มั่นคง)
๏
ขัดเกลาฤดีนิสยะให้......................สุกใส พิไลศานติ์(นิสยะ=นิสัย)
เชิดชูสุธีร์พิทยะญาณ...........................สติตั้ง
ระวังตน(ธีร-=ปราชญ์,พิทย-=ความรู้)
๏ ไม่หลงกระแสมณฑะโลก-...............ยะวิโยค
วิรัติฉล(มณฑ์=ของมึนเมา,โลกย์=ของโลก,วิรัติ=เว้น)
จรรยาประพฤติทมกมล..........................มิระย่อ
ระเหหัน(ทม=การฝึกตน)
๏
หมายมุ่งผดุงกุศละสร้าง....................สุสล้าง ลุรางวัล(สล้าง=ตั้งสูงเด่น)
ศานติ์สืบประสบรมยะหรร-......................ษะสวัสดิ์ พิพัฒน์เอย
ฯ
๒๗ กันยายน ๒๕๕๕
อแบอ่านมาหลายปีขอน่ะค่ะ
ตอบลบขอบคุณที่ชอบครับ
ลบ