กำซาบกาพย์กลอน : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏
เสียงฝนหล่นโดนหลังคา..............ยามสนธยา
ช่างพาไพเราะเสนาะหู
๏
นั่งบนระเบียงเมียงดู..............หยาดฝนพ่นพรู
อยู่ท่ามกลางป่าพนาสาณฑ์
๏
ไอชื้นเปียกพื้นกระดาน..............น้ำเกลื่อนเรือนชาน
เบิกบานธารทบสบใส
๏
ขาดเพียงเสียงหริ่งเรไร..............ผิดแปลกแผกไป
แต่ใยมียุงสุงสิง
๏
เอกาพาวิเวกจริง................กายไม่ไหวติง
นั่งพิงพนักพัทธ์อักษร
๏
ล่วงเผยเลยเพลานอน................กำซาบกาพย์กลอน
ดั่งพรพิสุทธิ์ผุดเสวย
๏
ยินเสียงกาพย์พร่ำรำเพย...............ทำนองกลอนเกย
ใจเลยลอยล่องผ่องไหล
๏ แดนดินจินตนาการไกล..............พิมานพิไล
ละไมละมุนอุ่นอบศรี
๏ ครรลองคุณธรรมความดี...............ชีวาทวี
สุนทรียรสหมดจดเอย ฯ
๑๑ กันยายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น