ชั่ว-ดี
มิอาจอยู่ร่วมกัน : โคลงสี่สุภาพ
๑. ไมยราบยักษ์ริมห้วย.................ยึดครอง
พันธุ์แพร่แจจับจอง......................ผ่องจ้าว
พืชพันธุ์อื่นขืนลอง.......................ปองปัก
แทรกไป่ทรงดงด้าว......................ดับสิ้นดินไส
ฯ
๒. อุทาหรณ์สอนให้.......................ใสเห็น
สัจจ์แจ่มแพลมดุจเพ็ญ...................เมฆพ้น
คนดีย่อมยากเข็ญ..........................เป็นอยู่
ในหมู่คนชั่วท้น..............................ชัดแท้ชมแถลง
ฯ
๓. แลใจใครหากข้อง........................ความฉล
ชาญชั่วมัวกมล................................เกลือกม้าง
ความดีที่กุศล..................................กลสืบ
ย่อมยากยงทรงสร้าง........................อยู่ยั้งยืนไสว
ฯ
๔.
คนดีจงอยู่ข้าง..............................คนดี
จึงจักจำเริญมี..................................รุ่งเรื้อง
เหล่าพาลกาลกิณี.............................พึงห่าง
ประสบปลอดภัยเปลื้อง......................ปลาบปลื้มลืมเข็ญ
ฯ
๕.
จิตใจจงกล่อมสิ้น...........................อกุศล
จึงจักดีพิมล......................................เพริศแพร้ว
สุจริตพิสิฐผล.....................................ผุดผ่อง
เสริมส่งกงแกร่งแกล้ว.........................เสขส้องสรรเสริญ
ฯ
๒๘ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น