๏ วาสนา ชะตาดล
สองชีพชนม์ มาหม่นจิต
ครุ่นหลัง ภวังค์คิด
นิ่งสนิท สถิตนาน....
เซ็ง...
ฝนตก พรำๆ ค่ำยันเช้า
นอนเซา เหงาระห้อย
คอยแดดเห็น
ชีวิต คิดให้
หลายลำเค็ญ
อยู่เป็น แมวโสด
หดหู่ใจ....
ผู้ใหญ่ท่านสอนไว้ว่า
ถ้าทำผิดพลาด
ให้หัดนับ " หนึ่ง " ใหม่
แต่ที่ชั้นนับ "
หนึ่ง " ไม่ใช่เพราะพึ่งทำผิดอะไร
ชั้นดัน " ลืมไป
" ว่านับถึงไหนแล้ว..อ่ะดิ
T o T
๏ รัก...
ต้องการคุณภาพ...จากใจ
ไม่ใช่
ปริมาณ...จากปาก
รักแล้ว...
ไม่ต้องพูดมาก
แต่ต้องทำให้ไม่คิดมาก
๏ ความรัก....
ทำให้
มองไม่เห็นความแตกต่าง
ความจืดจาง....
ทำให้
ไม่ยอมฟังความคล้ายคลึง
๏ ความรัก....
ทำให้ ใจฝักอยากคิดถึง
ความจืดจาง....
ต่อให้
ถึงอยู่เคียงข้างก็ร้างตัวตน ฯ
๏ เงินและเวลา
มีค่า ต่างกันที่
เงินใช้แล้วหาใหม่ได้
แต่เวลาใช้แล้ว
หามาทดแทนไม่ได้
๏ เงินและเวลา
มีค่า เหมือนกันที่
คนฉลาดใช้แล้ว
ชีวิตเจริญก้าวหน้า
ส่วนคนโง่ใช้แล้ว
ชีวิตตกต่ำเสื่อมทรามลง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น