ดั่งตายทั้งเป็น : กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒

                                                                              Google

ดั่งตายทั้งเป็น : กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒

๏      ต้นฝน ต้นสัก...............คึกคัก ทะลักดอก

สีขาว พราวพอก.................กระจิดริด น่ารัก

หยั่งต้น ยลใหญ่..................บานใบ ทายทัก

คนปลูก ชุกชัก....................ทนแดด ลมฝน

๏      ดอกดอม หอมไร้...........ใบก็ บ่งาม

เปลือกแตก แยกทราม...........รสสิ้น กินผล

แต่เมื่อ เนื้อไม้......................ใช้งาน ทานทน

ลายสวย รวยสน....................มีค่า ราคาแพง

๏      มาลอง มองหญิง.............ทอดทิ้ง คุณสมบัติ

ใส่เสื้อ เรื้อรัด........................ยัดนม ตมแต่ง (ตม=ความเขลา*ตามศัพท์อ่าน ตะมะ แต่กลอนนี้อ่าน ตม)

นุ่งสั้น หนั่นเน้น......................เผยเห็น เฟ้นแฝง

หลงงาม สำแดง....................." เซ็กซี่ " ค่านิยม

๏      เที่ยวช่ำ ค่ำคืน.................เริงรื่น สุรา

รำเต้น เล่นร่า.........................กาเม เสพ์สม

หลากใจ หลายรัก....................มักคลั่ง สังคม

ปากร้าย ใจหล่ม.......................สะสม ชู้ชาย ฯลฯ

๏      วัยเรียน เพียรไร้.................ไม่มี ความรู้

ทำตัว ชั่วชู..............................เสื่อมลู่ สู่สลาย

ชีพล่ม จมเหลว........................ปานเปลว ไฟปราย

ทุกข์ล้น ท้นราย........................ดั่งตาย ทั้งเป็น ฯ

๒๗ มิถุนายน ๒๕๕๕