น้ำฝน น้ำธรรม : กาพย์ฉบัง ๑๖
๏
ล่วงยามจำรัสอัศดง................สิ้นสีสุริยง
ไพรพงทรงสันติ์บัญชร
๏
พระพายไร้พัดอากาศร้อน..............นภาอาทร
รัชนีกรไร้ลับดับสุญ
๏
หยาดเพชรเก็จมณีพิรุณ..............คอยรินดินรุน
เจือจุนจนน้ำฉ่ำไหล
๏
ชลสวรรค์จรรโลงพงไพร..............ชำระล้างไป
จนไร้มลทินสิ้นธุลี
๏ ไอชื้นรื่นพรม
รมณีย์................เย็นให้ใยดี
สุขมีทุกชีวีสรรพ์
๏
แต่ทว่าน้ำธรรมจำนรรจ์...............มิอาจเฉิดฉัน
สุทธิปันหากกั้นปิดใจ
๏
กิเลสตัณหาอาลัย................แน่นหนาคาใคร
ย่อมไม่ยอมรับสัพพะธรรม
๏
อกุศลมลทินจินต์จำ..............ชั่วหยาบบาปดำ
มิอาจชำระขจัดแจง
๏
สกปรกรกเรื่อเฝือแฝง...............เสื่อมธรรมสำแดง
ทุกข์แทงแต่งโศกโรคภัย
ฯ
๑๓ มิถุนายน ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น