หวังใดในโลก : กลอนคติเตือนใจ

                                                                            Flickr

หวังใดในโลก : กลอนคติเตือนใจ

(ฉันทลักษณ์ที่ผมคิดประดิษฐ์ขึ้นเอง)

๏      มีความ หวังใด...................หมายใน โลกา อนาคต

สัจจา ปรากฎ...........................บริบท หดหู่ สู่เห็น

๏      ศีลธรรม เสื่อมสูญ...............อาดูร ระกำ ลำเค็ญ

ทุจริต คิดเข็น...........................ปราดเป็น ป่าเถื่อน เกลื่อนทิศ

๏      เภทภัย ธรรมชาติ................อากาศ ปัถวี วิปริต

ชลธี มีพิษ...............................วิกฤติ แล้ง-ท่วม ร่วมโถม

๏      ขยะ ขยาย.........................ทำลาย ดินซ้ำ น้ำโทรม

ถางป่า ถาโรม...........................จู่โจม ต้นทำ ลำธาร

๏      เกิดภัย พิบัติ.......................สารพัด โลกพือ สื่อสาร

ทุกข์ท้น ทรมาน.........................ไม่นาน พาลซึม ลืมเลือน

๏      หาสุข ใส่ตัว........................ไร้หัว คิดพิ นิจเหมือน

ค่าต่ำ คำเตือน............................กลบเกลื่อน ด้วยการ บันเทิง

๏      ลุ่มหลง พนัน.......................เล่นกัน ปานบ้า ร่าเหลิง

ยาเสพ ติดเซิง.............................ระเริง ไม่คิด พิษภัย

๏      สถาบัน ครอบครัว...................มืดมัว คลอนแคลน แร้นไข

วางใจ ไม่ได้................................ตัวใคร ตัวมัน พันธ์พึง

๏      เห็นแก่ ปัจจุบัน......................สามัญ ตรองตรึก นึกถึง

อัตตา คะนึง.................................รัดรึง ดวงจิต สนิทใจ

๏      เฝ้าแต่ ฝากหวัง......................ด้วยพลัง ความดี คลี่ไข

ปะภพ ประไพ...............................พ้นไป จากโลก วิโมกข์เอย ฯ

๑๐ เมษายน ๒๕๕๕