นาวาชีวิต : กลอนสุภาพ(กลอนเจ็ด)
๏ เรือรั่ว ลอยบน
ชลกระแส.............น้ำแล้ ไหลเร่า เข้าเรือโถม
เวียนนิจ วิดน้ำ
วุ่นครามโครม..............ต้องโหม โรมแรง แข่งวารี
๏ จนกว่า เรือเก่า
เข้าถึงฝั่ง..............ทุ่มพลัง ทั้งหมด จรดวิถี
อย่าให้ เรือจม
ล่มชลธี.......................ต้องมี ใจมั่น ฟันฝ่าไป
๏ ฉันใด ใจเรา
เอาเรือเปรียบ............น้ำเทียบ บาปธรรม กรรมสาไถย
กิเลส ตัณหา
มลาลัย..........................เชี่ยวไฉ ไหลฉล ล้นฤดี(มลาลัย=มล+อาลัย)
๏ พาชี วีตก
วนวกต่ำ.......................เสื่อมส่ำ กำสรด หมดสุขศรี
ทรามถ่อย ด้อยค่า
ท้นราคี...................ทุกข์ตรม ถมทวี คติกาฬ
๏ เพียรหมั่น ฟันฝ่า
อุตส่าห์ฝึก...........สำนึก สัมมา เสริมกล้าหาญ
เลิกละ อกุศล
พ้นดวงมาน....................ป้องปราน กั้นบาป หยาบใหม่มี
๏ เกลาใจ ใสสุทธ์
งามผุดผ่อง...........แสงธรรม นำถ่อง ส่องวิถี
บนทาง สว่างสวย
ด้วยความดี...............สุขสม รมณีย์ ชีวาวัย
๏ กุศล ดลสู่
สุคติ............................ดำริ สิทธา อดิศัย
ชำนะ อกุศล
มลทินไท.........................จิตใส ใจสงบ สบสันติ์เอย ฯ
๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น