น้ำใจใหญ่ ในเด็กน้อย : กลอนแปด

        

น้ำใจใหญ่ ในเด็กน้อย : กลอนคติธรรม

๏      ในยามบ่าย แห้งแล้ง แห่งชนบท              ฟ้าปรากฏ เจิดจ้า ตะวันฉาย

หญ้าเหี่ยวเฉา ดินเร่าร้อน กร่อนกายใจ                ความเชื่องช้า มาเยี่ยมกราย ไปวันๆ

๏      เด็กบ้านนอก คอกนา ช่วยหมาน้อย           ด้วยร่างจ้อย ด้อยแรง แดแข็งขัน

ต่อสี่แขน หนึ่งกระเป๋า ยาวเท่าทัน                     อัศจรรย์ บรรเจิด เลิศปัญญา

๏      เห็นใจจริง ยิ่งใหญ่ ในร่างเล็ก                 หัวใจเด็ก เสกสรร สวรรค์หา

บริสุทธิ์ ผุดผ่องใส ไร้มารยา                            เปี่ยมเมตตา อาดูร เกื้อกูลไกร

๏      เห็นไปถึง พ่อแม่ และผู้เลี้ยง                  สั่งสอนเยี่ยง วิญญู อุปนิสัย

เป็นบัณฑิต จิตรสวย รวยน้ำใจ                         เผื่อแผ่ให้ ไม่เลือก เทือกเผ่าพันธุ์

๏      ด้วยคุณธรรม นำให้ บ่ายวันนี้                  เป็นวันศรี วิเศษ เหตุหวนหรรษ์

ความงดงาม ข้ามล้น ท้นตาวัน                         ด้วยคุณธรรม์ ของเด็ก ตัวเล็กเอย ฯ

๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕