ธรรมชาติ อ่างเก็บน้ำ ยามเย็น : โคลงสี่สุภาพ

                                                                   

ธรรมชาติ อ่างเก็บน้ำ ยามเย็น : โคลงสี่สุภาพ

๑. ภาสกรอ่อนแรงแล้ว.................รอนเห็น

ริมอ่างขามยามเย็น.....................เวิ้งว้าง

แสงทองส่องกระเซ็น..................สีสาด

ทาบทั่วนภดลสร้าง....................สรรค์พร้อยพราวพราย ฯ

๒. ผิวชลยลสะท้อน....................เวหน

ปานดั่งกระจกดล.......................ยุคลฟ้า

ระลอกคลื่นสับสน......................เรือก่อ

กระเพื่อมเลื่อมแสงจ้า.................ระยับแย้มละไม ฯ

๓. กอกกยกยืนต้น.......................ตระการ

สาหร่ายก่ายเกี่ยวลาน..................ลุ่มน้ำ

มัจฉาว่ายแหวกวาร......................สิ้นสุด ทิวา

สนธยาล่วงมืดล้ำ.........................สูรย์ล้าลับสลาย ฯ

๔. สกุณาบินกลับรั้ง......................รวงรัง

เสียงส่งเพราะเสนาะดัง..................เป็ดน้ำ

อีกาเปลี่ยวละล้าละลัง...................รอหมู่

บินกลับไป-มาซ้ำ.........................ก่อนลี้กายลา ฯ

๕. บันเทิงธรรมชาติแท้...................สุขสม

รมย์รื่นชวนยวนชม........................ชื่นคว้าง

ขจัดปัดเป่าขม..............................ขื่นจิต

ดุจดั่งเภสัชล้าง.............................โรคไร้รักษา ฯ

๖. เย็นใจในแห่งห้วง.......................เอกา

เป็นหนึ่งเดียววิรา-..........................คะล้ำ

สุขสงบสบสัญญา...........................เอิบอิ่ม

เหล่าใดในโลกย์ค้ำ.........................ครวญให้ไคลเห็น ฯ

๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕