ขอฝากหัวใจ : กลอนสุภาพ (กลอนเจ็ด)

                                                                             Flickr

ขอฝากหัวใจ : กลอนสุภาพ (กลอนเจ็ด)

๏       ขอฝาก หัวใจ ไว้กับฟ้า....................เพราะว่า คราใด ใจหม่นหมอง

ได้เห็น ฟ้าสวย ช่วยประคอง....................ผ่อนคลาย ไร้พร่อง ข้องละไม

๏       ขอฝาก หัวใจ ไว้กับสินธุ์..................ใจถวิล รินเว้า เข้าร่วมไหล

ล่องป่า ฝ่าดง เที่ยวพงไพร......................ท่องไป ทั่วหล้า ธรณิน

๏       ขอฝาก หัวใจ ไว้กับศิลา...................ใจข้าฯ ใคร่แกร่ง แข็งปานหิน

ปัญหา อุปสรรค หนักชีวิน........................ฝ่าสิ้น คิ่นสันติ์ จรัลจร

๏       ขอฝาก หัวใจ ไว้กับลม.....................ปานพรม ชมฟ้า ประภัสสร

พาหลบ ภพหล้า พานอมร........................สิงขร ก้อนเมฆ เฉกเทวา

๏       ขอฝาก หัวใจ ไว้กับธรรม...................โปรดนำ สัมโพ ธิสิกขา

ชื่นจรรย์ บรรเจิด เกิดปัญญา.....................ช่วยพา ข้าฯพ้น วัฏฏ์วนเวียน

๏       ขอฝาก หัวใจ ไว้กับดิน......................ชีวิน สิ้นวัย ใจเสถียร

มุ่งทำ ความดี มีพากเพียร..........................เพื่อเปลี่ยน ชีวา เป็นค่าคุณ

๏       ขอฝาก หัวใจ ไว้กับกลอน..................อาทร อ่อนไอ ไล้ใจอุ่น

ร้อยพจน์ รจนา รมย์ละมุน.........................การุญ สุนทร ซอนสุขเอย ฯ

๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕