จิตใส ไปสุคติ : กาพย์ยานี ๑๑
๏ ยามเช้า
ที่หนาวเหน็บ...............ออกมาเก็บ เสพไอหนาว
หมอกเย็น
เป็นเพื่อนพราว...............คลุมทุ่งหญ้า พนายอน
๏ ยามสาย
ไม่คลายหนาว............ผิงแดดผ่าว ผิวเร่าร้อน
ฟ้าใส
ไร้เมฆซอน..........................ดูสงบ สะอาดตา
๏ แช่มชื่น
รมย์รื่นนัก...................ยามใจพัก จากตัณหา
ปลอดโปร่ง
โล่งอุรา.......................มิร้อนเร่า /หนาวเหน็บเยือน
๏ ใจจิต
เป็นอิสระ.......................จากมละ สุภะเหมือน
โมกขะ
ประดุจเรือน........................แสนสงบ สบายเบา
๏ กุศล
ดลจิตให้........................ทรรศไนย พิไลเหลา
โสภา
คุณาเพรา............................บวรเถลิง บันเทิงไท
๏ ประจง
จรรโลงมั่น....................ประเจิดสันติ์ ประจันใส
สุกสกาว
พราวผ่องใน.....................หฤทัย ประไพเพ็ญ
๏ รักษา
อย่าหมองเศร้า...............มลทินเข้า มาเร่าเข็ญ
สร่างทุกข์
สานสุขเย็น....................เป็นปกติ พิริยา
๏ จิตใส
ไปสุคติ........................สมาธิ ศีลสิกขา
ภพใหม่
ภายภาคหน้า....................ไร้โรคา ภยาเทอญ ฯ
๑๙ มกราคม ๒๕๕๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น