ชีวิตเป็น...เช่นละคร
: กาพย์ยานี ๑๑
ย้อนดู รูปเก่าๆ ย้อนวัยเยาว์ คราวก่อนๆ
ดั่งว่า ดู " ละคร " ที่เพิ่งเปลี่ยน
เวียนฉากไป
หลากตอน ซับซ้อนจิต หลายบทติด คิดยากไข
หลายครา
น่าเสียใจ หลายฉากได้ เปรมปรีดา
ตั้งจิต คิดเล่นให้ บทสดใส ใจหรรษา
เงื่อนไข ไม่นำพา ไม่ได้เป็น เล่นผู้เดียว
ทุกคน บนโลกนี้ ทุกชีวี ที่ข้องเกี่ยว
ธรรมชาติ
ช่างปราดเปรียว มีบทบาท
เหนืออัตตา
(เรา)จึงเป็น เช่น " ตัวประกอบ "
จำน้อมนอบ กรอบกติกา
ชีวัน หมั่นรักษา ให้อยู่รอด
อย่างปลอดภัย
ไม่คิด ทะเยอทะยาน แม้มีฝัน การเกริกไกร
เจียมตัว
เจียมหัวใจ พอใจที่
มี-ได้-เป็น
ย้อนหา อดีตบท มองไปจรด สุดท้ายเห็น
เข้าใกล้
ไม่วายเว้น
เวลาเล่น สั้นลง...สั้นลง...
ขอเล่น เป็น " คนดี "
ตั้งใจนี้ มิใหลหลง
ศีลธรรม น้อมจำนง จนฉากปิด ชีวิตวาย ฯ
๓ ตุลาคม ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น